Langs de Noorderhaven in Groningen staat de Leugenbank:
Een bankje, waar schippers elkaar de sterkte verhalen opdiste.
Een bankje, waar schippers elkaar de sterkte verhalen opdiste.
(de Nederlandse vertaling is een vrije vertaling van mezelf,
ben geen Groninger, dus kan er naast zitten)
't is altied 't zulfde aan d'hoaven, de mins'n geniet'n van 't woater
en ales wat komm'n gaait, komt mit stroom,
dus geniet... en rest komt loater.
(Het is altijd hetzelfde aan de haven, de mensen genieten van het water
(ik ben wat onhandig in het vertellen van de waarheid)
(Vraag het me niet, dan hoef ik ook niet te liegen)
'n leug'nkje hier, 'en leug'nkje daar,
zeg maar niks, 't is aalmoal waar.
(Ik heb genoeg te doen met de waarheid te vertellen, zal ik dan ook nog liegen?)
(Als je vaak liegt, geloof je het op het laatst zelf)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten