Bijenzwerm

Boven de Motorenhal zag ik een wolk met iets. Ik dacht blaadjes, maar toen ik naar buiten keek constateerde ik insecten. Toen ze dichterbij kwamen, begreep ik, dat het een bijenzwerm was.

Er waren mensen die dapper door de zwerm heen liepen, wetende dat ze niet snel iets zullen doen, maar ik gruwelde bij het idee. Kreeg al jeuk, als ik er naar keek. Andere bezoekers, durfden er niet door naar binnen of buiten en liet ik hen via een andere deur in en uit. Natuurlijk belde ik de Stadsimker, al was dat via een omweg.

Ze vlogen allemaal naar de regenpijp onder de lantaarn. En daardoor werd de wolk van bijen vanzelf een rustiger geheel, waardoor mensen er weer langs durfden.

En ook ik durfde er langs, want ik moest naar de Stadsimker lopen, die op de Hoge der A stond met zijn auto. Ik stapte in en vertelde hem hoe hij het beste naar ons museum kon rijden. Door de huidige weg openbrekingen is dat even een dingetje. Via een zij ingang nam ik hem mee naar onze binnenplaats, waar ondertussen ook de nieuwe eigenaresse van de bijen was gearriveerd.

Ze werden eerst bespoten met water waardoor ze dichter op elkaar gaan zitten en mogelijk denken dat het regent. Daarna in de kleine bijenkast over geheveld. Zodra de koningin er in zat, volgenden de rest vanzelf.

Na heel veel geduld gingen er zo'n 9.000 in de kleine bijenkast en bleven er zo'n 50 achter. Naar ik heb begrepen zullen die verder zwermen tot ze een koningin gevonden hebben. En volgend jaar zullen zal deze imker haar eerste honing van haar bijen hebben. 

De bijen op de regenpijp

Ik vond het mega interessant en een hele belevenis. En ben natuurlijk ook even gaan zoeken hoe dat nou zit met die bijenzwermen. Lang leve Wikipedia 😉

Vorige maand was de stadsimker op de Grote Markt, omdat daar een bijenzwerm op een lamp van een kermisattractie ging zitten https://www.youtube.com/watch?v=gBMPrQgHd98&t=2s 

Fietstochtje van 8 km.

Zaterdag gingen we naar een verjaardag in Hellum en we hadden de bus (die maar 1x in het uur rijdt) gemist. Zullen we een stukje fietsen? In ieder geval tot Harkstede en vanaf daar de bus nemen was het plan. Na 17 minuten fietsen kwamen we bij Meerstad, fijn om alvast te weten dat, dat niet heel ver is. Er woont al een vriendin van ons, maar er gaan nog meer vrienden wonen en dan kunnen we dat gewoon fietsen.

Na 8 km fietsen was mijn zoon het wel zat. We hadden die ochtend ook al heen en weer gefietst tussen Kardinge en thuis en hij had gezwommen, zijn benen waren moe. Dus besloot ik onze fietsen achter te laten bij Grunopark (Gruno Strand). En op een andere manier op de verjaardag weten te komen.

In hun tuin staat deze leuke pauw

Toen we weg gingen van de verjaardag namen we de bus terug naar Groningen. We hadden nog een afspraak in de avond. Mijn zoon besloot, dat we de fietsen dan morgen wel zouden halen. Hij had nu geen zin meer en hij wilde heel graag de bus uit bij het UMCG en lopen naar de Korrewegwijk, waar wij hadden afgesproken. 

Zwangere vrouw - Batstiaan de Groot (1979)

Er liep bijna niemand in het UMCG en daardoor kon ik foto's maken, die ik nog niet eerder heb gemaakt. Ik vind ziekenhuizen geen fijne plek, maar hier hebben ze toch heel erg hun best gedaan het gezellig te maken met beelden en kunst. 

Dit schilderij komt mij bekend voor, maar helaas hing er geen bordje ofzo in de buurt, dus geen idee waar het is. En ik weet ook niet wie het geschilderd heeft, de naam wordt iig niet op het schilderij vermeld. 

Bloemstengels lopen naar het dak

Zondagochtend gingen we eerst naar het werk ivm Museum Jeugd Universiteit. Toen dat klaar was, bleef ik nog even wat dingen doen. Ondertussen had mijn zoon Mac Donalds gehaald. En ik eet dat liever niet meer, maar nu nam ik alleen een big mac en zijn nuggets. Grof geschut, want zaterdag testte ik mij gek met de Free Style Libre (FSL) omdat ik maar laag bleef zitten en zelfs ladingen dextro naar binnen moest werken en zo een hypo wist te voorkomen. Maar al dat gefietst zorgt natuurlijk voor lage bloedwaardes en het mooie weer, want insuline wordt beter opgenomen. Heel fijn. 

Kippen met een geinig kapsel in de buurt van Meerstad.

Schreef ik op Instagram. Rouf50 reageerde, dat dit langs de Borgsloot is.

Maar wij hebben gelopen via Borgweg/Hoofdweg. Maar wel leuk om te weten,

dat hier vroeger een Borg stond.
Op Twitter reageerde @Gelkinghe dat het mogelijk zijdehoenderen zijn.

Ze lijken er op, dus ik denk het nu ook wel :) 

We namen bus 5 naar Gruno Strand, maar toen ik dit vroeg op het Gedempte Zuiderdiep zei de buschauffeur, dat zij niet verder ging dan P + R Meerstad, maar die van een half uur later wel. Nouja, we reden wel mee naar Meerstad. Op Meerstad kwam een tijdje later de bus van het andere half uur en ik vroeg het voor de zekerheid na. Maar nee, op zondag rijden daar geen bussen. De buschauffeur zette ons heel attent op een plek eruit, zodat we nog maar een stukje hoefde te lopen. Hij gokte 2km. Ik heb op een gegeven moment het wandel gedeelte van Samsung Health aangezet en na 24 minuten lopen zagen we onze fietsen staan. 

Windvaan

Paard draaft op het dak

Het voordeel van lopen is, dat ik foto's kan maken. Op de fiets gaat C sneller dan ik, want hij heeft versnellingen en ik niet. Nu waren mijn bloedwaardes lekker rond de 5 door al dat geloop, dus gelukkig had ik nog grof geschut bij mij. We aten een stroopwafel. Iets wat ik normaal niet meer durf te eten ik stijg er enorm van. Nou... vandaag dus niet. Gelukkig had mijn zoon de appelsap van de Mac Donalds nog. Ik nam pauze van het fietsen en nam even een foto en dronk bijna het flesje leeg. De rest mocht C en verder heb ik sowieso altijd water bij mij.

En met bloedglucose van tussen de 7 en de 8 fiets je toch geruster verder naar Groningen. Waar we bij de Sontbrug even wachtten, omdat C schattige paarden zag en toen mocht ik wel een foto nemen hahaha.  Daarna moesten we de Berlagebrug op. Normaal loop ik die, want ik kom daar nooit boven zo stijl. En nu lukte het. Mijn zoon stopte met fietsen en gaf mij een applaus hahaha zo grappig. Vooral hoe mensen dan kijken hè. Lak aan :-).

Eenmaal thuis konden we zien op de Samsung Health app, dat we er 35 minuten over gedaan hebben en we 13,5km per uur reden. Gewoon dezelfde snelheid die ik ook altijd in de stad fietst. Op zich vond ik het best leuk om samen van alles te zien van de omgeving en lekker te fietsen samen. 

We hadden een praatpaal langs de weg gezien en mijn zoon wist te vertellen, dat die niet meer in gebruik zijn. En dat had hij allemaal gezien bij Nieuwsbegrip. Hij vond het leuk om er even naar toe te lopen en te onderzoeken of hij het echt niet meer deed. :)

Verder was C (en ik ook wel) nieuwsgierig naar dit kerkje, maar van het pad afwijken leek ons even geen goed plan. We hadden genoeg bewogen dit weekend. En misschien wel leuk om een andere keer heen te fietsen. Ik ga in ieder geval vandaag op googlemaps speuren wat voor plaatsje het is. Rond etenstijd kwamen we thuis.

Tweede Bonus Verjaardag en een fijn cadeautje voor mezelf

Vandaag twee jaar geleden vond mijn zoon mij, in de ochtend, op de huiskamervloer in coma. Ik bleek diabetes type 1 gekregen te hebben. Aangezien ik bijna dood was, noem ik deze dag sinds dien mijn Bonus-verjaardag.

Vorig jaar vierden wij dit met een etentje, vandaag doen we niet iets qua vieren. Ik heb mezelf namelijk een heel duur cadeautje gegeven, wat ik me eigenlijk niet kan veroorloven. De Free Style Libre. En zo lief, maar C is er ook mega blij er mee dat ik het heb gedaan. Hij wilde dat ik het al veel eerder had gedaan, maar daar heb ik een veel te laag inkomen voor.

Foto van Abbot

Donderdag zette ik de sensor op mijn arm. Het leek me heel eng om te doen, maar voelde er inderdaad helemaal niets van (wat ik al had gelezen en gehoord). Een uur later kon ik voor het eerst scannen. Ter controle met de vingerprik ontdekte ik, dat er 2,0 mmol verschil in zit. Nu is dit in mijn hoofd wel makkelijk om te rekenen, maar als ik op mijn scanner kijk en 5,9 zie dan moet ik niet denken dat ik goed zit, maar heb ik eigenlijk al een hypo. en anders wel bijna. 

Het ziekenhuis en ik waren altijd al in de waan, dat ik wel wakker wordt van een hypo, maar dat bleek niet waar te zijn. Tot mijn schrik ontdekte ik de eerste nacht al, dat ik heel lang in een hypo heb gelegen, wat levensgevaarlijk kan zijn. Toen ik de FSL (afkorting van Free Style Libre) de volgende ochtend aan mijn computer aansloot zag ik een mooie grafiek en de totaaltijd van mijn hypo. 

Het rood rechts is donderdagavond en links staat de nacht (begin van de dag) van de vrijdag. 241 minuten in een hypo, die dus eigenlijk veel langer heeft geduurd aangezien ik 2,0 verschil met de FSL. Bizar dat ik er helemaal niets van merkte en ik 2:45 wakker werd voor de wc en dus niet ivm de hypo. De vingerprik vertelde mij dat ik op 3,4 zat en dan ben je in de waan, dat je er nog maar net in zit. Terwijl de FSL zelfs nog lager aan geeft 😱.

Iets anders wat mij nu al 2 ochtenden opvalt is dat ik met keurige waardes opsta, maar omdat ik nu kan scannen heb ik ook de tussen tijd tussen nuchter en Na het Ontbijt gemeten. NO in het bloedglucoseboekje dat ik al 2 jaar bij hou. Normaal zie ik bij NO een stijging, maar nu probeerde ik bijvoorbeeld of ik door mijn jas heen kan scannen (dat kan 😊). En ik wist wel dat ik een ochtend stijger ben, maar ik blijk dat dus ook te zijn zonder dat ik eet. Vanmorgen heb ik het eerste half uur niets gegeten en terwijl je al wat klusjes in huis doet, begin ik al behoorlijk te stijgen. Dus vanmorgen eerst insuline gespoten. Mijn gebruikelijke klusjes gedaan en toen mijn ontbijt gemaakt. Ook dat maakt niet uit... ik stijg. Al steeg ik gelukkig niet zo hoog als gisterochtend. Het tijdstip, dat ik normaal NO meet ben ik dus niet stijgende, maar al weer dalende. Terwijl het in het bloedglucoseboekje als een stijging er uit ziet. 

En terwijl de nacht mooi rustig verliep, zo bijna keurig in het blauwe stuk is de ochtend heel grillig.

Verder zijn er zoveel mogelijkheden met de FSL en zoveel inzicht mogelijkheden. En ik denk ook wel, dat het invloed gaat hebben op mijn eten. Voorheen vond ik het heel eng om vaker koolhydraatarm of -beperkt te eten, omdat je dan toch bang bent voor een hypo. Maar als ik nu al in zo'n korte tijd kan zien wat bloedwaardes werkelijk doen bij het eten van bepaalde voeding, dan ga ik dus zeker durven anders te eten met de FSL. Ik hoef niet meer bang te zijn om een stripje te verspillen, maar kan vaker scannen zonder dat er extra kosten zijn.

Alleen jammer, dat ik me dit niet elke maand kan veroorloven 😒, ach nouja deze maand heb ik meer inzicht en wie weet wat dat met mijn bloedwaardes doet 😉. Ik merkte gister wel, dat ik eerst scande voor ik overwoog om een stukje gebak op mijn werk te nemen van iemand die trakteerde. En ik besloot mijn mooie waardes er niet mee te verpesten 😃. 

Dit soort inzicht-mogelijkehden zitten er dus ook op. En hier ga ik dus zeker weten mee aan de slag. Mijn gemiddelde is veel te hoog, maar vooral de ochtenden. Ik ga bekijken hoe ik dat kan verbeteren en natuurlijk bespreek ik dit ook met de specialist. Ik verneem van meerdere mensen met type 1, dat ze dankzij de FSL betere waardes hebben, dat inzicht (meten = weten) zoveel pluspunten heeft. 

Een beter cadeautje had ik mezelf niet kunnen geven 😏

De Joodse Slaaf

Het boek speelt zich af in de 18e eeuw, maar als de hoofdpersoon in het boek zich op een gegeven moment bekeerd en een Joodse naam aan neemt, dan ga je je toch afvragen of het een persoon is, die echt heeft bestaan. Later las ik in het boek, dat de schrijver Kwodwo heeft gebaseerd op de Joodse slaaf Eliëzer door onderzoekster Lydia Hagpoort op het spoor gekomen op een Joodse begraafplaats in Nederland. En dat blijkt zo te zijn; op de dodenakker Beth Haim in Ouderkerk aan de Amstel. Daar ligt Elieser, als enige Afrikaan in een niet anoniem graf. En dat graf is van een eeuw eerder, dan waarin het boek zich afspeelt. En dat verbaasde mij nog meer, want slavernij bestond toch niet in Nederland zelf in die tijd? Toch alleen in de koloniën? En toen herinnerde ik mij dit schilderij van het Rijksmuseum  eind 17e eeuw. Een gekleurde bediende, want dan lijkt mevrouw zo rijk en dan lijkt ze nog witter. Een walgelijke manier van denken, zo kijken we er nu tegen aan. Toen had het prestige en egard.

De Portugese Joden trokken in de 16e eeuw naar ons land vanwege de godsdienstvrijheid hier en ontvluchte de inquisitie daar. In Portugal was het gebruikelijk om slaven te hebben, dus namen de Portugese joden de slaven gewoon mee. Waarschijnlijk werd de slavernij gedoogd, Best merkwaardig, maar misschien dacht men, als je er niet over schrijft, dan is het er niet. Gemengde huwelijken vonden toen ook plaats, al werd het het ene jaar wel toe gestaan en het andere jaar niet. En net zoals in het boek dat Kwodwo/Eliëzer zich bekeerd tot het Jodendom, gebeurde dat hier dus ook en best vaak.

Ook was het wisselend over slaven binnen de omheining mochten liggen of net zoals mulatten onwaardig werden geacht en buiten de omheining begraven werden. Op 27 maart 1629 wordt Elieser niet op een aparte plek ter aarde besteld, maar ligt hij op een A-locatie. Hij heeft een eersterangsplaats gekregen, midden tussen de Portugese Joden. Op de grafsteen staat "Sepultura do bom servo Elieser" wat betekent: "Het graf van de goede dienaar Elieser" Helaas is Lydia Hagpoort niet veel meer over Elieser te weten gekomen. In het register staat bij zijn naam "Moreno qua foi de Paulo de Pina" dat betekent: "De donkere, die van Paulo de Pina was." Paulo de Pina was een welgestelde koopman en dichter en hij was één van de oprichters van de Joodse begraafplaats. Voor meer info: *klik*.

Tegenwoordig staat er bij de begraafplaats een monument en is het pad genoemd naar Elieser. Tevens gaat er een discussie op of  Elieser wel/geen slaaf was. Zie dit artikel in de Elsevier.Best begrijpelijk want het woord 'servo' betekent dienaar, dus Elieser was geen slaaf. Maar je kan mij niet vertellen, dat hij niet als slaaf uit Afrika is weg gehaald of op een andere manier van zijn vrijheid is beroofd. Al vind ik het fijn te weten, dat hij mogelijk een goed leven heeft gehad. Maar hoe moet het wel niet voor hem geweest zijn. Als ik al de ervaringen hoor van de eerste Surinamers in Nederland in de jaren '50 van de vorige eeuw. Dat ze alleen maar blanke mensen zagen en nooit iemand van hun eigen kleur. Nooit met iemand je eigen taal kunnen spreken? Terwijl dat ook een deel van je identiteit is. Hoe moet dat dan niet voor Elieser geweest zijn. Raakten mensen hem aan om te voelen hoe zijn huid was, of hij afgaf? Ik weet nog, hoe gek ik dat als kind vond, wat mijn Surinaamse tante (aangetrouwd) in Oostenrijk mee maakte, toen ze op bezoek was bij haar schoonzus (mijn oma), die daar een paar jaar heeft gewoond. Mijn tante was een bezienswaardigheid. En iedereen raakte haar ongevraagd aan. Men zat aan haar huid of haar. 😱. Mogelijk heeft Elieser, dit ook mee gemaakt in het Nederland van toen.

Terug naar het boek. Het is een mooi verhaal en ik denk geschikt vanaf een jaar of 14 om te lezen. De Joodse koopman Salvino beschrijft de verschrikkingen van de slavenhandel. Hij is verbijsterd. Zal hij een einde kunnen maken aan de mensonterende praktijken? Of blijken winstbejag en welvaart in de Gouden Eeuw meer waard te zijn, dan het bestaan van de slaven? Salvino reist naar Ghana, waar de gruwelijke slavernij begint. Gezinnen die uit elkaar gerukt worden. De walgelijke reis op de oceaan en hoe het ruim stinkt. Hoe verschrikkelijk dit wel niet moet zijn geweest is niet voor te stellen. Hij reist door Suriname en gaat naar Curaçao dit alles voor een goed beeld van de slavernij en hij houdt een verslag bij. Curaçao is het eiland waar alle schepen eerst aanmeren voor de slavenhandel verder gaat naar Suriname en de rest van Zuid Amerika. Wat gebeurd er met alle aantekeningen als Salvino terug komt in Nederland? Maar vooral vraag je je af, zal ooit iemand in het echt in die tijd of een eeuw later ook zoiets geobserveerd hebben en een halt hebben toe willen roepen?

In Canada, Amerika en in het Verenigd Koninkrijk gaan er al geluiden op om de slavernij af te schaffen. Vanaf 1787 is de term Abolitionisme, in het boek wordt een andere term genoemd, maar ik kan het woord niet meer vinden.
Als in het begin van het boek wordt beschreven hoe Kwodwo's dorp overvallen wordt en later zijn tocht door het oerwoud. En hoe hij bij de kust van Ghana wordt vast gehouden. Dat stukje komt me zwaar bekend voor, als of ik dat al eens eerder gelezen heb.  Misschien lijkt het op een stukje uit een ander boek, dat ik over de slavernij heb gelezen. Verder was het boek zo totaal anders.

Bronnen:

- het boek 

- wikipedia
- reformatorisch Dagblad
- Elsevier
- Historisch Amstelland
(allemaal gelinkt in het verhaal)

Romantiek in het Noorden

Afgelopen woensdag ben ik (mede omdat ik een afspraak in de buurt had) naar het Groninger Museum gegaan. Ik wilde wel graag de tentoonstelling "Romantiek in het Noorden" zien. Ik had er veel positieve geluiden over gehoord.

Noordse bergen in de winter (1838) - Andreas Achenbach (1815 - 1910)

Andreas Achenbach begon al op zijn twaalfde aan een studie op de Düsseldorfse kunstacademie. Toen hij dit werk maakte was hij nog maar 23!!! Anders dan de romantici laat Achenbach de symbolische verwijzingen achterwege. Hij was de stichter van de Duitse realistische school en is historisch belangrijk als een hervormer. Leuke bijkomstigheid voor mij als Haagse; Achenbach maakte ook een schilderij op het strand van Scheveningen. 

Ochtend nevel in de bergen - Caspar David Friedrich

Dit schilderij was lastig op de foto te zetten, mede door een plasticbak die om het schilderij heen zat. De lampen in de zaal geven dan zo'n irritant reflecterend licht. In het echt komt de kleur veel beter tot z'n recht en is het bijna net een foto. 

De piazzetta in Venetië bij maanlicht - Friedrich Nerly

Dit mooie schilderij van Venetië hing daar en even had ik het gevoel, dat ik in die geweldige stad weer was. Helemaal nu ik er langer niet geweest ben, dan de 9 jaar op een rij dat ik er wel heen ging, mis ik het meer en meer. Volgens een astronoom is het tijdstip 19:30 en zo lijkt het me ook wel. Het begin van de avond. Loop even terug en loop de Piazza op en hoor de orkestjes spelen 💓.

De kerk van Valløby in Sjaelland (1839) - Thorald Laessøe (1816-1878)

Deze oude Deense kerk is door de schilder bewust zo geïsoleerd afgebeeld. Eenzaam op een rotspunt, los van het nabijgelegen dorp.

Hiermee laat de schilder zien, dat de kerk een baken van kracht en standvastigheid is, onder de dreigende wolkenhemel met het dramatische licht. De boodschap wordt versterkt door de schaapjes die beschutting vinden bij de muren van de kerk.

Petworth Park: de kerk van Tillington in de verte (1828) - JMW Turner (1775-1851)

Dit schilderij werd gemaakt in opdracht van George Wyndham, de derde graaf van Egremont, eigenaar van het afgebeelde landschap. Het toont de graaf, die wordt begroet door negen jachthonden, terwijl achter hem de zon ondergaat. Een roedel herten staat prominent in het parklandschap. De schilder heeft de kerktoren in de verte iets grote afgebeeld dan hij in werkelijkheid is om een duidelijk brandpunt aan de horizon te creëren.

Op meerdere plekken hingen teksten, een paar zette ik op de foto mede door de combi met
de schilderijen die daar in de buurt hingen. De tekst op deze foto, vind ik enorm passen bij dit schilderij. Het hemelse en magische licht op het schilderij is niet weer te geven op een foto.

Eikenbos (1856) - Barend Cornelis Koekkoek (1803-1862)

In dit schilderij ligt de nadruk op de zorgvuldig geschilderde bomen, hoewel Koekkoek enkele mensen en dieren in het landschap heeft geplaatst. Daardoor lijken de bomen enorm overweldigend. Ik houd van oude bomen en deze oude eiken hebben grillige vormen en dode takken. Ondanks dat is de sfeer gemoedelijk en kalm, mede door het zachte licht dat door de bladeren valt en het gemoedelijke stroompje water. Dit is zo'n schilderij, waar ik in zou willen stappen. De geur van het bos zou willen inademen en de bomen aan zou willen kunnen raken.

Na deze mooie tekst, verliet ik deze tentoonstelling en ging verder het Groninger Museum in. Waar ik al snel langs iets kwam waar ruim 200 jaar tussen zit.

Kiereboe (koets uit ca 1780) en een hyper modern paard 😊

Horse Lamp (2006)

Ik kan er altijd slecht tegen, als ergens amper info bij staat. Gelukkig was dit online te vinden. De Kiereboe is een koest van het Rijtuigenmuseum in Leek. Het paard was ook online te vinden. Voor bijna vier en een half duizend euro kun je er zelf ook eentje kopen 😉. Grote huiskamer is dan wel een vereiste hahaha. 

Afblijven! - Otto Eerelman (1839-1926)

Ik wist al dat Otto Eerelman mooie schilderijen kan maken en dat hij soms wel de Rembrandt van Groningen wordt genoemd. Dit schilderij kende ik nog niet van hem en wat mooi, vooral ook de close up. Love it!!! Sowieso ga ik altijd mijn favoriete schilderij van hem in het Groninger Museum even zien, deze schattige Sint Bernhardpuppy. Die zo echt lijkt, dat je hem wilt aaien 😊.

detail van een schilderij van Jan Hendrik Egenberger.

Man en vrouw kijken naar buiten. Hij heeft het gordijn zo in zijn handen, dat zij veilig naar buiten kunnen kijken, zonder dat zij niet gezien kunnen worden. Beschermend ligt zijn hand in haar onderrug. Zij brengt haar handen bij elkaar in bidhouding en houdt haar adem verschrikt in. Misschien heeft ze wel net uitgeroepen "Mijn God!" of misschien gaat ze dat straks doen. Je voelt haar emoties. En als je dan beseft, dat de titel van het schilderij "Bartolomeusnacht" is, dan besef je, dat ze naar gruwelijkheden kijkt. De massale moordpartij op hugenoten (Franse protestanten) in Parijs in de nacht op 23 en 24 augustus 1572. 

 De brief uit Amerika (1883) - Jan Hendrik Egenberger (1822-1897)

Graag had ik wat meer verhaal bij dit schilderij gewild. Is er familie geëmigreerd naar Amerika? En wie dan? Verder gebeurd er van alles op het schilderij in de kleine kamer met kleuter en hond onder de tafel en een lekker brood op tafel. Het vuurtje in de haard brand en het meisje bij de haard heeft de pook in haar handen. Biedt ze thee aan, aan de postbode? 

Opoe wil graag horen, wat er in de brief staat. Zou ze het wel allemaal verstaan? Ze legt haar hand in een kommetje om haar oor, ze buigt naar voren om het nog wat beter te kunnen horen. Dit fragmentje vind ik zo super leuk, dat ik haar ook op Instagram en Twitter heb gezet met de tekst "Hè? Wat zeg je?"😃

De mannen lezen samen de brief voor, zodat het hele gezelschap kan horen, hoe het in Amerika is. Zo te zien is het meer, dan één velletje, dus er is vast een hoop te lezen. Ze lijken de inhoud leuk te vinden. Wat zou er staan? Konden wij maar mee luisteren.

Moeder en dochter bekijken ook wat en zo te zien, vindt de dochter het heel leuk om naar te kijken. Ik denk dat moeder een foto in haar hand houdt. En dat is ook wel weer het leuke, als je het verhaal verder niet weet. Er gebeurd genoeg, waardoor je er je eigen interpretatie er aan kan geven.  

Detail: Tussen de kermiswagens - Otto Eerelman

En dat is met deze dansende meisjes net zo. Op het schilderij 'Tussen de kermiswagens' gebeurd ook van alles. We zien diverse pipowagens en velen paarden. Twee meisjes staan gezellig te dansen. Een moeder sjouwt haar kind rond. Een jongen loopt met een plank te sjouwen. Een mevrouw draagt een mand met misschien wel wasgoed. Een andere vrouw doet de was en je ziet de stoom van het warme waswater afkomen. Een meisje zit met haar pop te spelen op het trappetje van de wagen. Een man rookt pijp, terwijl hij staat te kletsen met een andere man. Kortom er gebeurd genoeg. 

Verder was er Aboriginal kunst, waar we misselijk van werden, terwijl we er naar keken. Prachtig om te zien en enorm grote doeken. Maar als je blijft kijken, ga je draaien. 

Verder was er een virtueel panorama, heel gaaf gedaan. Als je met je voeten op de juiste plek gaat staan, dan gaat het panorama bewegen. En als je sommige ruimtes via een gordijn binnen ging, dan was er niets te zien. Heel gek om dan in een lege ruimte te staan, met alleen speakers. Het bleek om het geluid te gaan. Het is een gekke gewaarwording, maar toch ook wel een hele belevenis. 

Ruim een uur later sta je dan weer buiten, vol van alle indrukken en daarna heerlijk na genieten van de foto's 😊

Bronnen:

- Wikipedia

- Groninger Museum

- Boek: De romantiek in het Noorden 

Van Friedrich tot Turner

- Rijtuigenmuseum Nienoord.

Jaaroverzicht 2017

Januari

Op 7 januari lag er aardig wat sneeuw. Ik moest dat weekend werken en wat een klus om op de binnenplaats een looppad te creëren, maar blij dat het me gelukt is. Er zouden meer sneeuwdagen volgen deze maand. .

Mijn zoon haalde zijn zwemdiploma A !!! Na het halen van zijn zwemdiploma zijn we gezellig vrij gaan zwemmen. Heerlijk dat hij nooit meer van die dingen om zijn armen hoeft te doen. Hij voelde zich trots en vrij in het water. 's avonds aten we met zijn klas, waar een aantal kinderen gekookt had en ook de bediening voor hun rekening nam. We kregen een heerlijk toetje. 

Vanwege onze prostitutie tentoonstelling, stond er een knal rode bank in de tentoonstelling. Bleek de bank een echte design bank te zijn. De tentoonstelling maakte een hoop los en er kwamen bezoekers van allerlei pluimage en met allerlei verhalen 😄. Of wat dacht je van de verborgen symboliek? Ook daardoor kreeg ik nog al wat vragen bij de balie of verhalen. Een foto van mij van de tentoonstelling, kwam in de digitale NRC.

Barack Obama trad af als de president van de USA. Ik vond hem en zijn vrouw zo'n leuk koppel. Ik doe verder geen uitspraken over de politiek, maar jammer dat hij niet langer als president aan kon blijven.

Eind januari overleed de strip tekenaar Jan Kruis, in 2011 was ik met hem op de foto gegaan. Een sympathieke BN'er. En wie is er niet opgegroeid met zijn fantastische strips? 

Februari

Met de BSO leerde mijn zoon schaatsen. Ik was natuurlijk apetrots op hem. Alleen jammer, dat we niet nog een paar keer naar de schaatsbaan zijn gegaan, want toen hij in december weer op de schaatsen stond, had hij weer zo'n ding nodig. Nouja, we zijn sowieso te weinig op de schaatsbaan te vinden. Ons te koud 😃.

Met een vriendin bezocht ik de winkel Topshelf die nog maar kort in het voormalig V&D pand zat. Het is niet onze winkel zien we al snel. En aan het einde van het jaar is er al leegverkoop, omdat ze het niet redden.We gingen om en om op de foto met deze enorme knuffelbeer 😃.

Grafisch vormgever en tekenaar Dick Bruna overleed deze maand. In 2013 kreeg ik samen met een collega van een Japanse toeriste deze schattige origami Nijntjes. 

Maart

Deze maand werd ik oud tante van een prachtig kereltje 😍 en op dit soort momenten is het balen om zover van Den Haag af te wonen. 

Mijn zoon vierde zijn negende verjaardag en vierde zijn kinderfeestje in de bioscoop. Er zat één kind bij, die nog nooit in een bioscoop was geweest. Wat heb ik genoten van de reacties van die jongen en zijn verwondering e.d.

Op 31 maart reisden we naar Amsterdam, om de tentoonstelling over Schiphol in het Amsterdam Museum te bekijken. Het had compleet C zijn interesse. In de rest van het museum had hij die interesse niet, maar toen hij thuis merkte, dat hij bepaalde dingen niet had gezien, waar ik een foto van had gemaakt... werd hij nog boos ook 😄.

Buiten het Amsterdam Museum was een muur vol gevelstenen en ik 💗 gevelstenen!! Één van die gevelstenen ben ik over benaderd of ze die mogen gebruiken in een boek. Ik heb ja gezegd en ben benieuwd of dat doorgang vind.

We hebben voor het eerst geen hotel geboekt in Den Haag, maar een studio een soort grote kamer waarin een zitje zit, bedden en een minuscuul keukentje. C wilde graag in het stapelbed en ik ging in het tweepersoonsbed. De matrasjes waren heel dun, maar verder was het prima te doen. Het mini keukentje was behelpen, maar wel handig voor bijv. ontbijt. 

April

We bezochten het Gemeente Museum in Den Haag en C wilde dat ivm Mondriaan en ging hij mij alles staan te vertellen over het laatste schilderij van Mondriaan. Ik maakte eerst de fout, door te antwoorden, dat ik dat al wist, maar gelukkig liet ik hem zijn verhaal afmaken en had ik zoiets van 'Wow, dat je dat weet?!'

In Den Haag waren ook veel gebouwen in Mondriaan style en we liepen wat door het centrum. C was ontzet, dat ik een foto wilde nemen van Haagse Harry, want achter zijn rug steekt Harry zijn middelvinger op. Dat hoort niet nee, maar zijn reactie bracht een aantal mensen in de buurt van het beeld aan het lachen 😃.

We gingen de baby bezoeken en de 70e verjaardag van mijn moeder vieren.

We bezochten in Leiden Naturalis voor de dino, wat natuurlijk super was voor C en we gingen naar het Rijksmuseum van Oudheden, omdat ik de Koninginnen van de Nijl wilde zien. Dit was voor hem wat minder, al vond hij bepaalde dingen wel mooi genoeg om even voor stil te staan.

Ik genoot van spelende lammetjes in de wei.

Ik kreeg deze maand een nieuwe wasmachine. Oh wat ben ik daar nog steeds enorm blij mee. Ik liep al twee jaar te klooien, omdat de centrifugeer-functie kapot was en ik daarvoor een ouderwetse centrifuge gebruikte. Het scheelt een hoop werk. Van een ander kreeg ik een splinter nieuw matras op mijn bed, waar ik ook zo super blij mee ben.

In ons museum was een tentoonstelling van de schilders van het Noorder Ateliers die elke vrijdag schilderden terwijl de bezoekers mee konden kijken. 

Mei

Personeelsuitje naar Utrecht. We bezochten de Dom Under, heel kort bezochten we de Dom kerk en we maakten een rondvaart door de Utrechtse grachten. In de kerk nam ik een foto van het grafmonument, waar in de middeleeuwen een altaar stond. Ik ben benaderd of de foto geplaatst mag worden in een boek. Ik heb toestemming gegeven en in 2018 zal ik weten of het door gaat. 

C, een meisje van school en ik bezochten het Stripmuseum, waar op dat moment de mooie tentoonstelling van Jan Kruis was. Dat meisje had me al vaker gevraagd of ze eens met ons mee mocht. Er was die dag kermis, dus ben toen ook kort met de kinderen naar de kermis geweest. 

We liepen voor het eerst de avondvierdaagse en de eerste dag was een veel langere route en C had te veel pijn in zijn voeten. Hij had de mazzel, dat hij met iemand mee kon rijden. Ik liep hem uit en donderdag ging C in de herkansing, anders had hij in mijn ogen geen recht op zijn medaille. Deze route was korter en super leuk met de muziek e.d erbij. De eerste medaille in ons leven 😊.

Juni

Met een lieve vriendin hebben we een stacaravan gehuurd op een camping op Kaatsheuvel, zodat we een dag erna de Efteling konden bezoeken. We hadden daarvoor bewust een margedag uitgekozen. 

Voor C en mij was het voor het eerst dat we op een camping waren en het beviel goed. Ben ook meteen gaan kijken of dat iets is in de buurt van Den Haag, maar dat is duurder dan een hotel voor ons twee.
We zijn de eerste dag in Kaatsheuvel gaan zwemmen in het zwembad van de camping. C genoot enorm van de Efteling de dag erna en wat is het fijn, dat we met de auto waren. De keuken in de stacaravan was prettiger, dan het keukentje wat we in Den Haag hadden. 

Juli

Einde van het schooljaar en afscheidt van twee vrienden van C, die na de zomer na een andere school gingen en we hen daardoor stukken minder zien.

Sinds deze maand is er een kat in ons leven. Gucci. Bijna dagelijks worden we bij de voordeur begroet. Soms springt hij op mijn fiets voor een aai. Onze ontmoeting begon met het uitbreken vanaf het balkon van onze buren 😄, dat kan ondertussen niet meer. Al glipt Gucci soms nog naar binnen, maar dan via de voordeur.

C haalt zwemdiploma B!!!

In de zomervakantie liet ik af en toe C alleen naar de BSO fietsen. Het loslaten in stapjes wordt steeds grotere stappen qua loslaten. Als ik hem met Zomerwelvaart alleen laat op het water, waar hij leuk aan het suppen is, begint iemand op de wal tegen mij, dat dit wel heel gevaarlijk is. Onzin natuurlijk, hij heeft zwemdiploma A en B 😃. Hij ging meerdere keren het water op en neer en ging hartstikke goed.

Ik maakte voor het eerst een tuniek/jurkje en was zo stom om de mouw verkeerd erin te zetten 😄 hahaha, nu had ik dit heel dicht op elkaar gestikt, dus lastig uit elkaar te halen. Ik loste het op, door een vestje er over heen te dragen. Ik maakte het uit nood ivm geen geld om iets te kopen op dat moment en ivm een trouwerij. Maar achteraf vond ik het heel leuk, dat ik dit heb gemaakt. En dat voor 2 euro. Nu duurde het VIJF uur eer ik hem in elkaar had 🙈, dus hopelijk doe ik er ooit sneller over 😃.

Augustus

We gingen naar Den haag en deze keer gewoon weer een hotelkamer. We hadden een prachtige dag op Scheveningen, waar C allemaal ontdekkingen deed, die voor mij zo normaal waren, omdat ik zowat aan zee ben opgegroeid. Bijzonder om het dan weer door kinderogen te zien en hem bepaalde dingen uit te kunnen leggen. Hij ving de zon, toen deze onder ging. Echt een pracht dag!

We gingen een dagje naar Delft, zodat ik het onderwerp Willem van Oranje kon behandelen. We gingen naar de Oude- , de Nieuwe Kerk en het Prinsenhof. Ik kon duidelijk merken, dat C andere interesses had. Wat soms wel eens grappig was. De kerkbanken en hun deurtjes ipv de zeehelden😄.

Een dag later was het kinderboekenmuseum gelukkig wel een succes. En gingen we naar de trouwerij van mijn schoonzusje.

We werden een dagje uitgenodigd met vrienden in Assen en C mocht helpen met pizza's maken in een buitenoven. Hartstikke gezellig en natuurlijk ook spannend.

Mijn moeder kwam logeren en gingen we een keer 's avonds naar Noorderzon. We aten heerlijke saté en wandelden wat rond. Gezellige sfeer met al die lichtjes e.d 

In de hal van ons museum moest ik ivm Bommen Berend de boekenkast leeghalen. Er kwamen spullen in te liggen die echt van Bernhard von Galen zijn geweest en er kwamen een paar dagen lang twee harnassen in de hal. 

Verder gingen we naar het Nienoord zwemkasteel samen met C en oma en we gingen een dagje naar Zoutkamp. Daar eten we altijd patat met heerlijke vis bij De Boeter.  Verder zijn we gaan kijken bij het Vestingsweekend aan de Kleine der A en met Gronings Ontzet gingen we naar de Paardenkeuring. En op de Kleine der A mocht C een robotje besturen. 

September

Een kennis kocht voor C een goedkope fiets en knapte deze helemaal op en zo heb ik voor 40 euro een pracht fiets voor mijn zoon. In het begin vond ik het heel raar, dat hij bijna op gelijke hoogte naast mij fietste en wat kan hij zoveel sneller nu.

De buren vinden in de tuin een moeder egel met baby egeltjes. De dierenambulance werd gebeld. De kinderen stonden allemaal om de bak heen te kijken en ik natuurlijk ook.

ivm Prinsjesdag lag er een geleerde baret in de hal van ons museum. Deze replica mag iedereen passen en ook ik deed hem even op. Al sta ik stom op de foto 🙈

Oktober

ivm de Kinderboekenweek mochten de kinderen op school verkleed komen en ging C als Vampier.

Deze maand is ook altijd de Dag van de Groninger Geschiedenis. Deze keer ging het over schatten. Er lagen gevonden schatten en kinderen mochten met een metaaldetector chocolade muntjes zoeken in het zand en soms lag er een echt muntje. C vond een oude rijksdaalder, deze mocht hij houden.

In de herfstvakantie hield ik één dagje voor mezelf, omdat C geen zin had in het bezoeken van twee musea. Ik ging dus in mijn eentje naar het Groninger- en het Drents museum en genoot van de tentoonstellingen daar. C was gewoon naar de BSO gegaan en hij was blij, dat ik eerder dan gepland hem weer op kwam halen. 

November

Met collega's stond ik weer op de beurs van Bus-Idee. En wat hadden we het druk. Toen we zowat alles wat er uit te delen viel, hadden uitgedeeld ben ik nog een rondje over de beurs gelopen. De uilen vond ik prachtig.

C liep voor het eerst Sint Maarten zonder mij en met een leuke groep vrienden.

Ik zag een regenboog boven Dot.

Ik had ooit tegen C gezegd, dat ik hem zou wekken zoals een vriendin van mij dat weleens doet (of zegt dat te doen 😄) ik had het niet verwacht, maar het leek hem nog leuk ook hahaha en zo heb ik hem gewekt, door te slaan met pannendeksel, toen hij zijn bed maar niet uit kwam. Wat een herrie!!

We hebben weer enorm genoten van de intocht van Sinterklaas.

C ging schaatsen met vrienden op de Grote Markt. Terwijl ik met hun moeder aan de bitterballen zat.

Ik liet magneten en bekers maken met de afbeelding van Abel Tasman ivm de tentoonstelling bij ons in het museum. 

December

In de tentoonstelling van Abel Tasman hangen hangmatten waar bezoekers in mogen plaatsnemen en heel favoriet bij kinderen.

Groningen heeft de grootste kerstbal ter wereld, Dot is tijdelijk een prachtige kerstbal.

Voor het eerst krijg ik een zelf gekocht cadeautje van mijn zoon, voor mijn verjaardag. Eerder heb ik dat weleens voor Moederdag gekregen, maar nu dus voor mijn verjaardag.

Oma was er gezellig met pakjesavond en we bezochten in die week Tuinland ivm de kerstsfeer. En een paar dagen later lag er sneeuw buiten en maakte C een sneeuwpop die niet helemaal af kwam.

Winterwelvaart was druk en gezellig, het weer was niet te koud en we liepen er gezellig terwijl het al donker was. Leuke sfeer!

Voeding

Dit jaar heb ik meer en meer gelet op voeding in combinatie met mijn diabetes type 1. Afvallen heb ik me vorig jaar niet mee bezig gehouden, omdat ik vond dat ik blij moest zijn, dat ik nog leef. Dit jaar begon ik qua gewicht niet na tevredenheid. Door de coma vorig jaar was ik 17kg kwijt en was ik er gewoon in de loop der maanden weer 12 aangekomen, maar helaas kwam er dit jaar nog eens 7 bij. Dus per saldo was ik zwaarder 😕. Maar iets eten met weinig tot geen koolhydraten zorgden in de loop van de dag voor hypo's en ik vind dat ik nog steeds te veel hypers heb. Toch lukte het me wel om weer wat af te vallen en soms zijn er ook veel betere dagen. Ik moet er nog een weg in vinden. Ik verlaat het jaar in ieder geval niet zwaarder of iets zwaarder dan ik het jaar begonnen ben.

Een aantal dingen zijn blijvertjes geworden in mijn 'dieet': Banaan/havermoutpannenkoekjes maak ik regelmatig. ipv van spaghetti maak ik sliertjes van courgette het smaakt prima en scheelt enorm qua koolhydraten. Ik maak regelmatig een groenten omelet (ook erg lekker als wrap met zalm en sla), lof salade of bietensalade en af en toe maak ik bloemkoolmuffins of snijbonensalade. 

Mijn gezondheid is natuurlijk het belangrijkste, maar het lijkt me heerlijk om op een dag weer onder de 100kg te zijn en dat kleding weer prettiger zit e.d.Ik ga hier in 2018 in ieder geval mee verder 😉. Het moeilijkste vind ik de dagen dat ik amper wat doe en de dagen dat ik het giga druk heb op mijn werk, om dan de bloedwaardes goed zien te houden.

Mijn schildklier ben ik nu al een aantal maanden van de medicatie af en tot nu toe lijkt het goed te gaan. Het zou geweldig zijn, als mijn lichaam het weer helemaal zelf kan en ik in ieder geval één auto immuunziekte kwijt ben.

Overig

Begin december overleed een lieve buurman. Van zijn dochter mocht ik deze kast hebben, die nu in onze keuken staat. Een mooie herinnering. Hier op de foto is die nog niet helemaal ingericht. Ik liet dit zien aan een collega en die collega vond dat een ander stukje van mijn keuken ook maar eens aangepakt moet worden. Ik irriteer me aan dat stukje al bijna 10 jaar. Dit gaan we begin januari aanpakken. 

Ik heb voor mijn verjaardag van meerdere mensen geld gekregen en daarvan ga ik een heerlijke leesstoel kopen voor in de huiskamer. Ik hou nogal van lezen en dat lijkt me helemaal fijn om dat in een heerlijke stoel te doen. 

Een vriendin gaat mij in 2018 helpen met de huiskamer op te knappen en ik wil dat jaar sparen voor een leuk meubel om de tv op te zetten, maar ook eens wat andere spulletjes kwijt te kunnen en een betere kleur op de muur. Een heerlijk vooruitzicht.