Jaaroverzicht 2020

 Januari

Het lijkt erop dat ik een jaar altijd wel begin met een museumbezoek. Deze keer ging ik naar de Mendini tentoonstelling in het Groninger Museum. 

Op 11 januari ging ik met een vriend van mijn zoon, naar de opening van Storyworld, die in het Forum zit. Het stripmuseum bestaat helaas niet meer en dit is zeg maar een modernere variant waar ook moderner spul in voor komt zoals manga en anime. 

Al waren we het ons nog niet bewust, maar wat was het leven nog normaal. Op 15 januari maakte ik een foto van de Green Energy Mill *klik* van Eurosonic Noorderslag. Op de Grote Markt stond een robot van Jelle de Graaf. 

Februari

3 februari een Tweet-up in het Forum en een dag later een meeting met interessante mensen in restaurant Mechoui. 

18 februari ging ik op aanraden van bezoekers van ons museum, naar een tentoonstelling in het Universiteitsmuseum. Deze tentoonstelling ging over Spitsbergen '79. Het skelet op de foto is een replica van een kist die in 1980 werd gevonden op een groot grafveld. Een groot deel van de gestorvenen heeft geleden aan scheurbuik. Wat mij het meest verbaasd is dat de Europeanen wollen kleding droegen in zulke koude streken. Dat heeft niet voor bescherming tegen de kou gezorgd. Europeanen schreven vroeger ook altijd zo neerbuigend over andere volken, maar ze hadden best kunnen afkijken hoe bewoners van koude streken zich kleden ;). 

Op 19 februari stopte ik eerder met werken om een tentoonstelling te gaan bekijken in Galerie Noord. Faisel Saro had daar een tentoonstelling en was zelf ook aanwezig. Een mooie ontmoeting en mooie gesprekken. Het werk met de handen raakte mij het meest. Vooral als je het werk van William Turners 'Slave ship' kent. 

Maart t/m Mei

NL ging in Lockdown, niet zo erg als bijv in Spanje en Italië, maar zoveel mogelijk ging dicht en het verzoek om zoveel mogelijk thuis te blijven. Wij gingen vrijwillig in quarantaine. Just in case en niet uit angst, maar we wisten toen nog amper wat, sowieso leert deze tijd je ook dat iedereen een andere mening heeft en dat begrip soms ver te zoeken is. Maar ook, dat we in onze handen mogen knijpen met de vrienden die we hebben. *klik*

Juni

Deze maand werd ik voorzitter van de Ondernemers Vereniging Westerkwartier. Met de vorige voorzitter was ik al van plan geweest om een Facebook en Instagram account te openen. Zij zou Facebook doen en ik Instagram. Ik besloot op 12 juni het Instagram account te openen. *klik* aan het einde van het jaar zal op dat account 275 volgers zijn. 

We gaan samen naar school fietsen oefenen en na 77 dagen niets doen is dat een hele opgave. Moe vielen we na afloop op bed. Quarantaine blijkt funest voor je conditie te zijn. De eerste schooldag fietste ik mee met alle schoolspullen. Wel zo handig met mijn fietskratje. 

Het museum ging 4 juni weer open en mijn lieve collega's hadden geregeld dat ik veilig achter plexiglas kan werken. En gelukkig zit het allemaal vast en als ik alleen werk hoef ik geen mondkapje op. Maar mensen hangen nog steeds op de balie of drukken hun neus tegen het plexiglas hahaha bizar, maar waar. 

De rest van het jaar zou ik het enorm missen om geen musea te bezoeken, maar gelukkig zie ik af en toe nog kunst door het raam van NP3 op de Sint Walburgstraat of de kunst in het UMCG.

Omdat ik geen horeca bezoek, wat ik enorm miste dit jaar, at ik alleen nog ijs van de ijskar op straat of op de Grote Markt. Verder wel regelmatig wat afgehaald of gebruik gemaakt van Thuisbezorgd of Fooddrop. 

Juli & Augustus

Zomervakantie: Op vakantie zouden we toch niet gaan ivm corona en we hadden tijdens de Lockdown en in de zomervakantie het vakantiegeld uitgegeven aan meubels om ons huisje aangenamer te maken. De schuur stond tot de nok toe vol met ouwe zooi. 

De Groninger Diepen kleurden groen van de alg en door de zeer warme zomer. Ik ging een dagje op pad met Robin Curiosa en bezocht ook zijn winkel. Aan het einde van de maand kreeg ik zowaar mijn puber mee naar de Martinikerk, waar de maquette van Bommen Berend te zien was. 

September

Ik hees voor het eerst in mijn leven een vlag. In dit geval de vlag van Open Monumentendag op de binnenplaats van het museum. Het werd een heel rare Open Monumentendag, omdat mensen gereserveerd moesten hebben. 

In ons museum ging de tentoonstelling Stort open. 

Ik vond in een nalatenschap 2 volksalmanakken van de drukkerij Jacobs. Nu zit Jacobs Kantoor en Thuis tegenover het museum, dus ik liet het aan de dames zien, die daar werken. Het heeft er een maand gezellig in de etalage gelegen en daarna heb ik het geschonken aan de Drents Archieven. De Groninger Archieven had deze twee al en in beide boekjes kwam veel Drenthe voor. 

Oktober

In oktober begon ik met lunchwandelen, omdat we tussen de middag dicht waren. Maar ik ging pas serieuzer lunchwandelen toen ik een stagiaire kreeg. 

Mijn voormalig buurmeisje kreeg een dochter, maar pas in december ging ik op kraamvisite. 

Op 26 oktober werd ik geïnterviewd door Oetse Eilander op Noord *klik*

November

Op 9 november hielp Robin met een kameraad van hem, mijn schuur leeg halen. Zo enorm fijn, want sowieso rond om Oud & Nieuw heb ik liever de fietsen in de schuur. Heerlijk om al die ouwe en kapotte zooi van afgelopen jaren, eindelijk kwijt te zijn. 

Vanaf 16 november heb ik een eigen rubriek op de socials van het Noordelijk Scheepvaartmuseum. Mocht je de artikelen willen lezen? Wil je dan ook een like geven? *klik* Er ontstaan mooie gesprekken uit of mensen die vele foto's sturen van een stukje geschiedenis die ik deels nog niet kende. Ik hou er van. 

Half november deed Ango Diva een fotoshoot bij ons, maar de locatie binnen paste niet bij wat ze nu moest promoten. Maar ze komt zeker eens terug in ons museum voor andere shoots. 

We fietste naar Meerstad en bezochten voor het eerst in heeeeeel lange tijd, weer vrienden. Zij hebben een heerlijk ruime huiskamer, dus het leek mij corona-proof. Op de terugweg wilde mijn boef een andere route en mocht ik op de brug niet van mijn fiets afstappen. Met mijn gewicht en die kleine bandjes van mijn fiets, werd het een hel, maar hij had zo'n lol :D. 

December

Er is een bladkunstenaar actief in de Groningse Oosterparkwijk en ik ging opzoek naar één van zijn kunstwerken. Door de regen besloot ik niet verder te zoeken. *klik*

Op 11 december kwam mijn stukje over de waterput op *Rondje Groningen* 

Ik haalde de magische grens van 2.000 volgers op Instagram ook kreeg ik meer volgers door de quizjes die ik maakte bijvoorbeeld van mijn zoons topo. En mede door die quizjes, haalde mijn zoon zijn aller aller aller eerste 10 !!!!

Ik las dit jaar 104 boeken *klik Instagram* of *klik blogje*

Op het account @Zakina_verkoopt haalde ik dit jaar 95 volgers en dan denk je, dat is amper wat. Maar het mooie is, dat ik hier vaak meer verkoop, dan via Marktplaats. Of dat men het op Insta ziet en via Marktplaats koopt. Ik verkocht 14 items van onszelf en 66 artikelen van de museumwinkel, vooral veel tweedehandsboeken. En dan heb ik niet eens meegerekend waarvoor mensen naar het museum kwamen. 

Het grappige is, dat ik ook weleens wat verkoop wat ik in stories laat zien van mijn gewone account. En dat is ook de reden waarom ik met Zakina verkoopt begonnen ben vorig jaar. 

Ik was de laatste tijd bewust minder actief, omdat de posttarieven weer veranderen per 1 januari, dus dat scheelt mij een hoop verander. 

Hopelijk wordt 2021 weer normaler en kunnen we weer wat beleven met musea bezoeken, dagjes uit en met diverse vriendinnen/kennissen gezellig lunchen, want ohhhh wat heb ik dat gemist. Al hebben wij het geluk, dat we graag thuis zijn, maar zoveel thuis als in 2020 ben ik natuurlijk nog nooit geweest. 

De Burger en de hoer - Lotte van de Pol

De afgelopen 2 dagen las ik het boek 'De Burger en de hoer" van Lotte van de Pol. Prostitutie in Amsterdam. Het mooie is, dat er in zo'n boek een heel stuk geschiedenis voorkomt over het leven in Amsterdam en geschiedenis van ons land. Nu heb ik al eerder blogjes geschreven over prostitutie ivm een tentoonstelling van een paar jaar geleden in het museum waar ik werk. Mocht je die blogjes willen lezen * klik dan hier *

Sommige dingen wist ik al van onze geschiedenis, maar heb je door het lezen van dit boek weer een extra aanvulling, wat ik altijd wel leuk vind. Het boek vond ik vooral interessant door de geschiedenis van Amsterdam en Holland en hoe de mensen in die tijd leefden. De dingen die ik met jullie wil delen volgen hieronder: 

Bijvoorbeeld dat er in de Amsterdamse straten in januari 1670 en langs de grachten speciaal geconstrueerde olielampen kwamen en de daarop volgende 10 jaar kwamen er zo'n 600 bij. De bedoeling van de straatverlichting was vooral 'de veiligheid', maar het gaf een enorm impuls voor het nachtelijk uitgaansleven en gaf de prostitutie een enorme vlucht. Het aantal nachtwachten werd van 300 naar 480 gebracht. Het betalingssysteem van politieambtenaren hadden financieel belang bij prostitutievervolging. Het salaris van een Amsterdamse schout en de substituut schouten werden er immers van betaald. Sinds de Middeleeuwen moest iemand uit het ambt zelf zijn betaling zien te verdienen. Voor elk aangebracht delict was een derde voor de schout persoonlijk, een derde voor degene die het aanbracht en een derde deel voor de stad. Een Amsterdamse schout verdiende op jaarbasis 1000 gulden salaris per jaar, 500 gulden presentiegeld en 50 gulden kleedgeld. Een substituut schouten kreeg 800 gulden per jaar. 

Bij volle maan bleef de nachtverlichting uit. 

Na 1722 lukt het de overheid de openlijke speelhuizen effectief terug te dringen. Er worden dekmantels gezocht voor het eigenlijke bedrijf, zoals tabakswinkels. Een belangrijk neveneffect is, dat de toeristen weg blijven. Want de speelhuizen stonden in menig publicatie van Fransen en Duitse toeristen die hun Grand Tour aan het maken waren. En ze wilden er best allemaal heen alleen al uit nieuwsgierigheid. Zelfs vrouwelijke toeristen gingen onder mannen begeleiding, uit nieuwsgierigheid kijken. Er werd gezongen, er was muziek, er werd gedanst en veel gedronken. 

Burger en niet burgers = Poorters en niet poorters. Ik kwam wel vaker het begrip Poorters tegen in boeken die over vroeger gingen. Maar ik dacht dan altijd dat, dat mensen waren die werkte bij de stadspoort zoals een poortwachter of iemand die op de muur loopt om de stad te bewaken :). Leuk, om door een heel ander boek nu te ontdekken wat zo'n woord werkelijk betekent. 

Omgang met Joden werd als onterend gezien in de 17e eeuw. Een dienstmeisje die bij Joden had gewerkt, kon daarna geen dienst meer vinden bij 'goede lui', maar dit gold ook voor de hoeren die een Jood als klant hadden gehad en dat bekend werd. 

Eer was in die tijd een heel groot goed. Je eer (goede naam) kon op het spel staan. Je kon ook eer hebben, als je arm was, maar oneerbare armen waren in de eerste plaats prostituees en allen die bij prostitutie betrokken waren. Dieven en andere misdadigers werden vanzelfsprekend als eerloos beschouwd, en dat gold ook voor kermisklanten, waarzeggers, kwakzalvers, straatzangers en wat de mannen verder nog betrof een groot deel van de laagste klasse van soldaten en matrozen, vooral zij die in dienst waren van de VOC en WIC. De leefwijze van normen en waarden van deze lieden werden door de eerlijken (arm als ze waren) gezien als een omkering van alles wat goed, burgerlijk en eerlijk was. 

Maar ook het bewijzen van 'de laatste eer' was zeer belangrijk. Acte de présence bij begravenissen geven was een belangrijke plicht van buren en van gildebroeders en -zusters. Voorstellen tot de invoering van een belasting op begraven en ingrijpen in begrafenistradities leidden in 1669 tot het 'Aansprekersoproer'. De armen waren bang dat ze zichtbaar pro deo en dus als bedelaars begraven zouden worden, iedereen was verontwaardigd dat ze niet meer hun eigen 'aansprekers' en dragers konden kiezen: Het recht op een eerlijke begrafenis stond op het spel. 

Een ongehuwde moeder, tot seksuele omgang verleid onder belofte van een huwelijk, verkondigde niet haar schande, maar juist haar eer door openlijk haar kind aan de huisdeur van de verwekker te brengen en het kind als het zijne te presenteren. Zo liet zij zien niets te verbergen te hebben. 

In 1724 zat er een hoerenhuis aan het Binnenhof in Den Haag, volgens een anekdote in het boek.  

'Heren en Hoeren', aldus Jacob Cats 'Verschillen, maar één letter'. 

Oost Indië vaarders werden alleen in Amsterdam en in Middelburg uitbetaald. Zij hebben jarenlang voor hun geld gewerkt en joegen het regelmatig in een paar weken er door heen. Een veel gebruikte uitdrukking voor de terug gekeerden was:  'Heren voor zes weken'. De Jantjes verdienden bij de WIC/VOC 3 gulden per week, die ze in 1x kregen uitbetaald zodra ze weer in Amsterdam of Middelburg waren. 

In 17e eeuwse hoerenhuizen werden in Juli en Augustus (als de schepen uit Indië terug waren) via 'mondtijding' nieuwtjes uitgewisseld. Vaak kwamen er dan ook zeemansvrouwen om die nieuwtjes te horen en niet om de hoer te spelen. Zo wisten de zeemansvrouwen hoe het met hun man daar ginder ging of dat hij overleden was. Als dat zo was, wist ze het hierdoor eerder dan via de officiële kanalen. 

Vrouwen verdienden bij gelijkwaardig werk doorgaans de helft van wat mannen verdienden. Mede daarom was er veel armoe. Je leefde in de 18e eeuw onder de armoede grens als je 300 gulden per jaar verdiende. 

In de Amsterdamse volkswijken en de havenbuurten, waaruit veel mannen op zee of in de Oost- of West-Indië waren, waren vrouwengemeenschappen. De organistatie van het buurtleven was er veelal in handen van vrouwen. Terwijl zij ook een groot deel van de tapperijen, logementen en uitdragerijen dreven. Buitenlanders vonden de Nederlandse vrouwen bazig en zelfstandig in hun optreden en dit werd door tijdgenoten negatief beoordeeld. Een citaat van Justus van Effen in zijn weekblad 'De Hollandsche Spectator (1731-1735) 'De Amsterdamse gemene en burger-vrouwtjes, die zich niets aantrekken van hun natuurlijke onderschikking aan de man.' Tsss niets geen natuurlijke onderschikking, de vrouwen in Holland moesten gewoon hun mannetje staan. Vul ik dus hier even aan :). 

Zeevaart was natuurlijk een grote werkverschaffer in de 17e en 18e eeuw. Er voeren elk jaar wel 50.000 tot 60.000 mannen op Hollandse schepen. Er waren de visserij, vrachtvaart binnen Europa, Walvisvaart en seizoensvaart. Varenslieden voor de VOC, de WIC en de marine daarentegen waren veel langer achter elkaar van huis. Zij waren grotendeels afkomstig uit de lagere klassen van de steden van Holland, aangevuld met een aanzienlijke groep buitenlanders zoals Scandinaviërs en Duitsers. De betaling was slechter en de overlevingskansen kleinder en de status geringer. De VOC was de grootste werkgever van de republiek. Drie keer per jaar voer er een vloot uit. In totaal waren er in de 17e en 18e eeuw een miljoen mannen (waaronder tientallen als man verklede vrouwen) en daarvan kwam maar een derde terug. 

Alle type zeevaart eisten hun tol, maar de VOC was de grootste menseneter. De tijdgenoten waren zich daar wel van bewust. Oost-Indië gold immers als het 'graf der Amsterdammers' Door de hoge sterfte op zee, maar ook wel achterblijvers, heeft de zeevaart een drukkend effect gehad op de omvang van de bevolking in heel Holland. 

De meeste matrozen bij de Compagnie en op de oorlogsvloot waren ongehuwd. Van hun gage, die pas na hun reis werd uitbetaald, konden ze trouwens geen gezin onderhouden. de 20 á 40 gulden die ze nog tijdens hun reis jaarlijks konden laten overmaken naar huis, dekten maar een tiende deel van wat een gezin nodig had. Zeemansvrouwen moeten dan ook grotendeels zelf voorzien in hun eigen onderhoud. Maar eigenlijk was dat begin vorige eeuw ook nog zo. Toen ik het boek 'Veur Kachel...' - HansBeukema

recent las, kwam daar een verhaal in voor van een jongen die ging varen en 2,5 jaar later thuis kwam. Maar al het geld wat hij had was snel op ivm de kleren van de heen reis die nog betaald moesten worden en de nieuwe kleding die hij voor zijn volgende reis nodig had en nog wat onkosten, waardoor hij maar een beetje aan zijn moeder kon afdragen. 

Verder gaat het boek vooral over het leven van de vrouwen in een speelhuis, bordeel, hoerenhuis. En is het boek, als je van geschiedenis houdt echt een aanrader. De auteur gebruikt ook veel materiaal uit boeken uit die tijd, maar ook de processen en ze behandeld ook de spinhuizen. 

77 dagen in vrijwillige Quarantaine

De tekst zoals dat op onze museumwebsite stond

Ik had in maart een weekje vakantie, aan het einde van die week (vrijdag 13 maart) kreeg ik een telefoontje, dat ons museum dicht zou gaan. Alle musea in Nederland gingen dicht ivm corona. Wat wij toen nog niet wisten, was dat ze per 1 juni 2020 pas weer open mochten gaan. Datzelfde weekend zou de regering beslissen of de scholen dicht zouden moeten gaan. Ik weet nog hoe ik mij voelde om niet te kunnen werken (niet leuk is zacht uitgedrukt).

Met de info die we toen hadden over COVID19 leek het mijn zoon met mij als risicogroep-persoon, een quarantaine een goed idee. Maar heeft dit nut, als je kind naar school gaat? Nee, dus toen de scholen dicht zouden blijven die maandag, besloot mijn zoon het te willen proberen. Die zondag deden we nog wat boodschappen bij de AH met het idee dat wij 2 max 3 wkn thuis zouden blijven. De afspraak was, zolang hij het vol kon houden, zijn welzijn was het aller aller belangrijkste en tot de plicht weer zou roepen. Je kan niet verstoppertje blijven spelen voor een virus.

Een periode van homeschool brak aan. Met online opdrachten van school. Juf die op de fiets de schoolboeken kwam brengen tot online les. Juf Zakina (ik dus) was geen leuk mens volgens mijn zoon. Ik vond mijn leerling ook niet altijd even leuk. Wat kan hij af en toe klieren 🙈. Toch stak hij iets van mij op en soms hadden we lol, dat ik iets nog niet wist en raakten we afgeleid door het op te zoeken.

In de week voor de quarantaine, was ik met mijn moeder aan het slepen geweest met meubels en uit elkaar halen van wat oude meubels. Ik besloot dat eerste weekend bij IKEA het één en ander te bestellen, want ja als je dan toch niet naar het werk kan, kan je net zo goed nuttig bezig zijn. Met mijn moeder had ik twee smalle kasten van boven gehaald en in de keuken gezet. Wat ben ik mega blij met mijn  voorraadkasten, wat ze nu zijn. Heerlijk alles makkelijk kunnen pakken en overzichtelijk. Eindelijk voorraadkasten.

IKEA werd in die eerste week geleverd en tegen de regels in brachten de mannen het op de eerste verdieping en zette alles in de keuken. Dat was meteen de laatste keer, dat er iemand in ons huis is geweest. Later bleek een paneel in één van de dozen kapot te zijn. Zes weken later kon ik eindelijk mijn kledingkast in elkaar zetten. Ikea was namelijk die periode moeilijk bereikbaar, maar wat een top service. Ik had een grote poef besteld, waar we enorm blij mee zijn en twee kasten voor op mijn slaapkamer. Alles is nu op te bergen en mijn slaapkamer is super netjes nu. Begin mei hebben we ook nog 2 stoelen voor in de huiskamer besteld bij Ikea. De huiskamer is sowieso af nu 😊

Op dag 8 ging ik alle Jumbo- en AH spaarzegels plakken, maar de volle boekjes kunnen voorlopig niet ingeleverd worden ivm Corona. Maar wat in het vat zit, verzuurd niet ;). Met één boekje heb ik in ieder geval mijn boodschappen aan iemand kunnen betalen. 

De periode bleek langer te worden, dan onze geplande 3 weken. Ik overlegde met mijn zoon wat hij wilde. Hij wilde binnen blijven, hij had mij al eens op sterven zien liggen op IC en of ik nog een keer IC zou overleven? Nouja, dan spelen we verstoppertje voor Corona tot het normale leven zich weer aandienen zal. En voor wie nu meteen denkt, dat wij in angst zaten, nee daar waren we niet mee bezig. Hadden we het veel te druk voor. Ik moet wel eerlijk bekennen, dat ik het een paar keer heeeeeeeel moeilijk heb gehad. Denk in totaal 4 dagen, dat ik het helemaal zat was. Maar hij, hij had er ook wel 99 of 100 thuis willen zijn merkte hij op 😀. Ik denk dat het grote geheim van het volhouden zit in routine hebben. Je moet wel bezig blijven. En of we nu wel of geen schoolwerk hadden, routine hebben wij sowieso.


Mijn enige uitje was het balkon en mijn loopje 1x per week naar de vuilcontainer. En mijn sociale contacten waren al mijn stoepbezoek en natuurlijk de velen telefoontjes die ik kreeg. En app'jes en andere berichtjes. Soms was het te veel en zette ik internet uit en dook in een boek.

Ik ben mega dankbaar met het netwerk wat ik heb. Wat een lieverds heb ik om mij heen. Mensen die boodschapjes kwamen brengen als AH geen lever momentje voor mij had. Een vriendin die bijna elke week de Belg Waterloo patat van de Grote Markt kwam brengen, zodat C zijn favoriete patat niet hoefde te missen. Af en toe bestelde ik iets via thuisbezorgd en bloemen bij mijn favoriete bloemenzaak, maar ook bij bekenden van mij die een restaurant of iets anders met eten hebben bestelde ik rechtstreeks. En soms kwam de eigenaar zelf het brengen. Ook heel bijzonder, een jonge meid die ik maar 1x ontmoet heb, maar mee in een app-groep zit bood aan om voor mij naar de toko te gaan. Ik zag mijn voorraad sambal al angstvallig slinken en zij heeft het allemaal gehaald.

Natuurlijk zijn er ook minder leuke mensen om ons heen. Er werd zelfs iemand boos, dat ik geen bezoek wil en ging tegen mij te keer, dat ik bang ben. Iedereen moet zelf weten hoe hij/zij met deze situatie om gaat. Men hoeft geen begrip voor ons te hebben, maar het mag wel. Bij een enkeling bleek een nare reactie met de angst van die persoon te maken te hebben. Of mensen die begonnen over C zijn welzijn. Natuurlijk zou hij het mij niet vertellen, als hij het zat is. ZUCHT!! Dat jouw kinderen anders zijn, dat jij dit niet kan zegt niets over een kind die dit wel kan en andere mensen. Het is niet altijd, dat je elkaar moet kunnen begrijpen, maar heb dan minimaal respect voor elkaar. De gemeenste opmerking was "Nouja, dan ga je dood, nou en!" Tja, aan zo'n persoon uitleggen, dat mijn kind nog geen 18+ is en niet alleen zijn moeder, maar ook zijn manier van leven kwijt raakt tot zijn huis aan toe.... het heeft geen zin. Ik besloot te denken, die persoon is zelf heel bang, anders doe je niet zo naar. Dag hoor en door 😏

Helaas kwam ik 8 kilo aan in deze periode van 11 weken, ondanks dat ik ook een beetje ben gaan sporten thuis. Hopelijk verlies ik wat gewicht nu we weer naar buiten gaan, gaan fietsen en met het lopen op mijn werk straks. Mijn bloedwaardes heb ik wel enorm goed weten aan te pakken in quarantaine en ben nu goed ingesteld en mijn HBA1C is 0,3 lager 💪

Op dag 16 hadden we van het werk een online vergadering en daarna elke week. De eerste keer vond ik dat behoorlijk emotioneel en mijn handen verveelden zich. Normaal notuleer ik. De weken erna had ik er niet meer zo'n moeite mee. Al blijft het raar.

Op dag 18 begon het ijsseizoen en kwam de ijscoman weer voor het eerst door de straat. Elke week een ijsje geeft ook kleur aan de quarantaine toch? 😉

Op dag 35 maakte ik eindelijk mijn keukengordijn, die al een jaar ofzo lag te wachten om onder de naaimachine te gaan. De kleur van mijn balkondeur zou eigenlijk anders moeten, maar dat komt tzt wel. Sowieso komt er tzt een schilder, want deze periode heb ik ook bijna de hele kamer van mijn zoon leeg gehaald. We gaan er een tienerkamer van maken.

Berenjacht:
Wij zette een beer voor het raam, die 31 mei het raam heeft verlaten en wij zorgden dat er een beer op het werk kwam te zitten. Thuis hoorden we af en toe kinderen roepen dat ze een beer gevonden hadden.



foto: Roel Castelijns

Af en toe maakte ik quarantaine leuk met filmavondjes en mochten we van iemand de code van Disney Chanel gebruiken om wat films te kunnen kijken. Super attent. Ik bakte popcorn als we samen naar films keken en soms keek ik een film op mijn telefoon (meisjesfilm volgens mijn zoon) en keek hij dingen die hij alleen wilde kijken op de tv. En op Netflix keken we een heel seizoen Lock & Key. Kom maar op met seizoen 2 😀

Ik las het eerste boek van Harry Potter voor en we keken daarna samen de film. En soms dacht ik dat hij met het voorlezen niet echt had opgelet, maar gelukkig had hij dat wel gedaan, want tijdens de film hoorde ik af en toe "Dat klopt niet!" of "Ze slaan een stuk over!"

één van de keren dat ik wat lekkers kreeg

en deze twee waren heeeeel lekker. 

Tijdens de quarantaine was het ook nog eens Ramadan en ben ik af en toe enorm verwend door mijn lieve buren met super lekkers.

Verder beleefde ik iets met 2 kraaien, die mijn fucchia stalen op balkon en daarna elke dag met de bak met aarde gingen spelen 😡. En als ik op balkon kwam, dan gingen ze vanaf het dak aan de overkant tegen mij staan "kra kra" roepen, dus zei ik iets boos terug 😀 hahaha ja ik weet het... knetter gek 😉.

Een lieve nicht maakte mondkapjes voor ons, dus als C met de bus moet kan hij die op doen en mocht het nodig zijn kan ik de mijne dragen.



Omdat ik buiten mijn eigen museum voorlopig geen musea bezoek, heb ik de mooie tentoonstelling "En toch staat de Martini - 75 jaar bevrijding in Groningen" online bekeken op de website van het Groninger Museum. Het is een andere beleving zo, maar ach het is ff niet anders. Het is super mooi gedaan online *klik*

Van het vakantiegeld nam ik o.a een AH bezorgabonnement, zodat ik nu elke week een bezorgmoment heb. Ik ga sowieso geen winkels in voorlopig. Voorheen liet ik AH weleens de zware en of maandelijkse boodschappen bezorgen, maar ik moet zeggen dat het best handig is elke week je boodschappen te ontvangen.

Mijn bieb boeken worden terug gebracht naar het Forum door een collega, zodat ik voorlopig nog drukte kan blijven ontlopen en ik zal voorlopig geen boeken lenen. Is ook niet nodig. Heb genoeg ongelezen boeken in huis enne.... ik heb er weer veel meer bij gekocht, dan dat ik recent heb weten te voorkopen. Tja, je bent een boekenworm of je bent het niet. 😊 Ik las 31 boeken tijdens de quarantaine *klik* en zoals je ziet zitten er ook veel dunnetjes tussen.

Deze tijd is een rare tijd in ons aller leven momenteel, hopelijk wordt het voor iedereen weer zo normaal mogelijk. Voorlopig roeien we met de riemen (en de kennis) die we hebben.

Voor Iedereen die dit leest: Stay safe en gezond 😘



De nieuwe boeken. 

Boeken gelezen in 2019

Echt ongelofelijk veel boeken gelezen voor mijn doen in 2019. Ik had graag de 100 willen halen, maar het kwam op 97 boeken. Gezeur natuurlijk, want een paar jaar terug vond ik 62 boeken nog veel 😀. Dit word het eerste blog zonder de boeken, die ik samen met mijn zoon heb gelezen. In het begin van het jaar kreeg ik EINDELIJK mijn Disneyboeken terug van ex die bleken dus al die jaren in zijn schuur te hebben gestaan. Die zijn we sowieso samen gaan lezen.

 

Boeken gelezen in 2018 (op volgorde van uitgelezen) 

De vet/schuin gedrukte zijn de mooiste en of leukste boeken en die in het donkerblauw las ik in de zomervakantie. 

* Hoe wordt je een heks? - Annemarie Boer

* The sitting chef - Annemarie Postma

* De heks van Portobello - Paulo Coelho

* Edward S Curtis, Beelden van een verdwijnend ras - Florence Crutis Graybill & Victor Boesen 

* Een Duits meisje, mijn leven in een neonazi familie - Heide Benneckstein

* Nana - Emile Zola

* De poorten naar Valemya, de vloek - Ingrid Hageman Veraart

* De Viezerik - Mariëtte Aerts

* Nederland in 7 overstromingen - Leontine van de Stadt

* Razende Romeinen - Terry Deary

* Alles wat je moet weten over scheten - Sanne de Bakker & Kees de Boer

* Bede aan de zee - Khaled Hosseini

* De essentie van Spinoza - Maarten van Buuren

* Jacoba, dochter van Holland - Simone van der Vlugt

* Het spel van de Engel - Calos Ruiz Zafón

* De gevangene van de hemel - Carlos Ruiz Zafón

* Mijn Mata Hari - Hanneke Boonstra

* De dag dat mijn grootvader een held was - Paulus Hochgatterer

* Juliette of het geluk van boeken - Christine Fèret Fleury

* Het oude Egypte in 30 seconden - Peter der Manuelian

* Het labyrint der Geesten - Calos Ruiz Zafón

* Feme Fatale, liefde, leugens en het geheime leven van Mata Hari - Pat Shipman

* Pioniers van het volksgeluk, verhalen achter oude graven op de begraafplaats van Oude Pekela.

* China - De Ruiter's documentatiecentrum

* Mengelmoes - Elvira Nanariain

* Hun beloofde land - Ian Buruma

* Elisabeth Samson, een vrije zwarte vrouw in het 18e eeuwse Suriname - Cynthia Mc Leod

* Een goed verhaal - Mensje van Keulen

* Wonen in een schilderij - Lida Dijkstra

* Armeluiseten - Sylvia Witteman

* De schoolplaat, vaderlandse geschiedenis

* De schoolplaat, in ons land

* De schoolplaat, Nederland in Woord en Beeld II

* Oma Vogeltje - Benji Davies

* De schoolplaat, ambachten en bedrijven

* Meneer van Dale wacht op antwoord - Pieter Steinz

* Muziek in het theater - Peter Löhr Willem Sutherland

* Rembrandt, de schilder van licht en schaduw - Nils Büttner

* De verborgen taal van bloemen - Vannessa Diffenbaugh

* Juf Braaksel en de magische ring - Carry Slee 

* Muziek op postzegels - Albrecht Ehrlich

* Orders and decorations - Alec A. Purves

* De steen schreeuwt uit de muur - Johan van Gelder

* Het zevende land - Harry Mulish

* van Chanel naar Flanel - Marijke Vos

* Snuf de hond - Piet Prins

* Floddertje vies & schuim - Annie MG Schmidt

* Peter van Straaten tekent de liefde - Boekenweektest 2002

* Rembrandt en de bijbel - Christian Tümpel

* Theo van den Boogaard tekent de dood - boekenweektest 2003

* Cliffrock Casle, werken op een kasteel in Schotland - Josephine Rombouts

* Een pittig soepje - Femke Dekker

* Koken con amore - Sophia Loren

* Het negerboek - Lawrence Hill

* Kind van twee culturen, Wieteke van Dort, schetsen uit een NL-Indische familie - Hans Visser

* Ik blijf hier - Marco Balzano

* Ondergronds - Maurits van Rooijen

* Reflecties op het water - Eva van den Brink

* 50 sterke vrouwen die de wereld veranderden - Chiara pasqualetti Johnson

* Het ontsnapte land - Geert Mak

* De heksen en hun buren, heksen processen in de lage landen 1589-1652 - Jos Monballyu

* De Klokkenluider van de Notre Dam - Victor Hugo

* De geheime geschiedenis van de wereld, geheime genootschappen van 3.000 v Chr tot nu - Jonathan Black

* Drank en deining, scheepsdranken toen en nu

* Mijn moeders strijd - Murat Isik

* De pantheon getuige - David Hewson

* Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken - Arjen van Veelen

* Terug naar Cliffrock Castle - Josephine Rombouts

* There's a Wocket in my pocket! - Dr Seuss

* Toen je nog op straat kon spelen - Cornelis Jeses/Jan A Niemeijer

* Swiebertje als woonwagenklant - John uit den Bogaard

* The cat in the hat comes back - Dr Seuss

* Ieorg Idur - Roald Dahl

* Dagboek van een ettertje - Simon Brett

* De straat van de heksen - Mies Bouhuys

* Het verboden bootje - Boris Zhitkov

* Het heksenkrot - Leonore Pulleman

* De poorten naar Velemya, het kwaad - Ingrid Hageman Veraart

* De vergeten tuin - Annegret Fuchshuber

* Het geluid van vrede - Theo Olthuis

* Inburgeringscursus Groningen 2.0 - Frank den Hollander & Herman Sandman

* De Paladijnse voorspelling - Mark Frost

* De offers - Jeroen Windmeijer

* De Westerhaven - Beno Hofman

* het kinderwetje van van Houten - Willemien Schenkeveld

* De zus van Sinterklaas - Tiny Fisscher

* De Heilige geschiedenis - Jonathan Black

* Een mijter zonder kruis - Sint Nicolaas in de protestantse pers 1945-2000

* De ondergrondse orde - Mark Frost

* Een onwaarschijnlijke vijand - Mark Frost

* De orde van de Gouden Leeuw - Dorothée de Rooy

* Cornelis Jetses expositie Groningen '78

* De elfenstenen van Shannara - Terry Brooks

* Het complete drakenboek - Frederica Magrin

* Wegwerpvrouwen, het verhulde slavernijverleden van het Nederlands Koloniale leger 1620-1920 - Nizaar Makdoembaks

* Gronings Ontzet 1672

* Oorlogskind - Mechtild Borrmann

Ik heb genoten van de Paladijnse boeken van Mark Frost, van mij mag er een deel 4 komen. Op het moment ben ik op zoek naar meer Shannara boeken van Terry Brooks en heb dit jaar genoten van de boeken van Carlos Luis Zafón. Verder kreeg ik de opdracht van mijn zoon om Snuf de Hond te lezen. Deze werd op school voorgelezen door de meester en de meester had er super leuke herinneringen aan. Toen ik aan het boek begon viel mij niet alleen het oude taalgebruik op, maar had ik het gevoel dat ik het boek kende. Toch kende ik niet het hele verhaal. 

In de zomervakantie heb ik zo genoten van het boek Cliffrok Castle, werken op een kasteel in Schotland. Ik heb menig stukje tekst voorgelezen uit het boek of heerlijk zitten lachen. 

Het boek De Klokkenluider van de Notre Dame, wie kent het verhaal niet. Maar het boek blijkt heel anders te gaan, dan de versies die ik kende en die van Disney is wel heel erg veranderd. Toen ik mij over de teleurstelling heen had gezet ging ik het boek alleen maar mooier vinden in de versie van Victor Hugo. 

#zakinaleest2019

Opening Forum en de dagen erna

Op 29 november jl was de opening van het Forum. Ik wilde er graag bij aanwezig zijn en haastte mij vanuit mijn werk naar  waar mijn kind was en gingen met nog iemand erheen. We stonden vrij redelijk vooraan en mochten op de Nieuwe Markt, met een kleine groep. Ik raakte natuurlijk zoals altijd, aan de praat met de mensen die ook stonden te wachten. Er ontstonden ook mooie gesprekken en zelfs iemand die in Bonn woont, die hierbij aanwezig wilde zijn en zijn reiskoffertje mee trok.

Gelukkig hield men de speech heel kort en toen begon het spectaculair te worden. Vanaf de lichtshow werd het koud door de wind, maar we hadden het er voor over. Vanaf het dak ging een abseilende astronaut per verdieping naar beneden. Ik heb hiervan een versneld filmpje gemaakt en op Tiktok gezet *klik* De astronaut was zogenaamd Tim den Besten. Tim kwam aanrennen, toen de abseiler in rook was opgegaan. Echt super gaaf gedaan. En toen Tim de Forumvlag had geplant begon er een spectaculaire vuurwerkshow *mijn filmpje op Youtube*

Ik leen mij altijd gek in de bieb en zal dus veel in de bibliotheek te vinden zijn en daarom gingen we ook meteen snuffelen in de bieb. De kinderafdeling is GEWELDIG!! Ik zat altijd al graag op de kinderafdeling in een heerlijke leesstoel, maar kijk deze fijne leesplek eens! Wie wil dat nu niet? En de kinderen hebben nog een super fijne leesplek, eentje waar ik never nooit niet op zou durven of hebben gedurfd *klik* en mijn zoon ging er ook gelijk op liggen. Maar of wij weer net zo vaak hier te vinden zullen zijn, als voorheen op de kinderafdeling van de Boteringestraat weet ik niet. Want, tot groot verdriet van mijn zoon staan hier geen computers.

Het Forum heeft een aantal mooie trappen en deze trap is bij de kinderafdeling: Wonderland genoemd. Je kan op twee manieren op en af en is heel speels qua lijnenspel. Naast Stach op de begane grond staat nog een mooie trap. Helaas toen ik er een andere keer was, hadden ze daar een besloten bijeenkomst en moest ik mijn foto heel snel maken, maar ik ga zeker nog eens op mijn gemak daar foto's van maken *klik*

De 14 roltrappen van het Forum zijn al een bezienswaardigheid an sich. Alleen de bovenste was gevaarlijk op de openingsdag. Mensen kijken naar beneden en als je niet oplet kan je hoofd tegen een muur opkomen. Een architectonisch foutje ivm het geen rekening houden met menselijk gedrag. Ik ben de Forum medewerkster dankbaar die op tijd waarschuwde, zodat ik mijn zoon kon terug trekken. Een dag later zag ik in de instastories van iemand die ik ken, dat ze het even hebben opgelost met meer rood wit lint. Toen ik zelf een paar weken later er was hadden ze er een betere oplossing voor. 

Op de thriller-afdeling van de bibliotheek is het heel mooi sfeervol ingericht en hier en daar typisch spannende dingen. Zoals de vogel hierboven op de foto in de boekenkast en *deze vleermuizen*

Zelfs een biljarttafel, die ik nog door niemand in gebruik heb gezien, maar misschien staat die alleen voor de sier. 

In de bibliotheek staan mooie kasten met allerlei soorten robots 💙 Echt super leuk om te zien.

Vroeger (nouja, kort geleden nog 😃) liep ik vaak genoeg ff snel de bieb in. Boeken inleveren, snuffelen tussen de nieuwe boeken, die direct bij de ingang stonden. En even in de kast met reserveringen zoeken of onze reservering er al stonden en hop weer naar buiten. Dat zal nu heel anders gaan. Je fiets moet eerst in de stalling en boeken inleveren zit in een verstopt hoekje en daar staan ook de reserveringen, maar voor de nieuwe aanwinsten moet je naar de 2e verdieping. Zie foto hier boven. Echt een prachtige kast en een soort bijpassende toonbank. Het Forum is echt bedoeld om even in te blijven. Maar wat ik vooral enorm ga missen is de boeken inleveren in de boekenbrievenbus buiten en ik kwam in de oude bieb altijd even illegaal snel binnen om mijn reserveringen te pakken voor openingstijd. Uit met de pret 😉.

Bij de opening lukte het mij niet om op het dak te komen, die was toen dicht, maar begin december zijn we het dak opgegaan en dan begrijp je, waarom dat de attractie van Groningen is geworden. Het uitzicht is fantastisch vanaf het dak. Geweldig uitzicht op de Martinikerk en nouja, rondom zoveel te zien. En helemaal met zonsondergang 💗. 

Van de zomer is in het dak het dakterras van restaurant NOK en de trappen zijn dan te gebruiken als zitplaatsen voor de buitenbioscoop, dat lijkt mij best een belevenis.

Om het forum heen is het qua architectuur ook een hele belevenis *zoals op deze foto*. Ik ben best benieuwd hoe de Nieuwe Markt er straks uit ziet, als alles klaar is. Groningen heeft er een toeristische attractie bij. Alleen het eerste uur al trok het 21.000 bezoekers en tot het einde van het jaar ruim 400.000  bezoekers en de bibliotheek heeft er 1.000 nieuwe leden bij.