zaterdag 20 september 2014

Belevenissen op de fiets

Vanmorgen zijn we gaan fietsen naar
zwemles een deel van die weg hebben we 
naast elkaar gefietst op een weg, waar ook auto's rijden.
C was trots op me, want het was voor het eerst dat wij 
dit samen deden.

Na zwemles zijn we helemaal naar de stad
gefietst. Onderweg kwamen we een bord tegen 
waarop stond 'Centrum 3,7km' 
In de stad zijn we naar de bieb gegaan en 
de vismarkt.
Vandaar uit weer terug naar huis gefietst.
Eenmaal thuis ben ik op gaan zoeken hoeveel
we gefietst hebben en we komen op 7,5km.
Wow!!!
Onderweg vertelde ik aan C, dat oma (mijn moeder),
vroeger als kind eens van Den Haag naar Amersfoort is gefietst.
"Wow, das ver mamma" 
Ik vertelde hem, dat we vandaag meer dan 7km hebben gefietst.
Hij was trots op ons beide.
"Mamma, gaan wij keertje naar Den Haag fietsen?" 
ughe ughe als of we dat gaan doen. 
Het is maar zo'n 254km fietsen en daar doe je minimaal
een dag over, dus...... dat doen we ooit gewoon ff ;-).
Hopelijk vergeet hij dit voornemen hahahaha.

Een deel van de weg fietsen wij over de stoepen. 
Alleen daar waar de stoepen breed genoeg zijn,
of waar niemand loopt.
Als er voetgangers zijn stoppen wij en wachten tot de voetgangers 
gepasseerd zijn.
Of we lopen met onze fiets aan de hand.
En zo liep er een oude dame op straat. 
Ik zie dat mijn zoontje afremt en hij gaat ruim om haar
heen. Het is niet helemaal zoals wij dit af hebben 
gesproken. Ik rijd ver achter mijn zoon en ik rem af 
tot stilstand en wacht tot de dame gepasseerd is.
"Je geeft je kind een verkeerd voorbeeld met dat gefietst op de stoep" 
verwijt de oude dame mij. 
"Hij is nog een klein kind mevrouw en kleine kinderen mogen fietsen op 
de stoep. Ik zelf kan nog maar sinds kort fietsen en durf nog niet 
met hem op wegen zonder fietspaden waar auto's rijden" 
leg ik uit.
Het verwijt wat daarna volgde herinner ik me alleen nog 
het gevoel bij. Het voelde klote. 
Mijn zoon stond verderop te wachten en vroeg me wat
er was. Ik vertelde hem hoe de oude dame gereageerd
had. Het speet hem, dat hij deze keer niet was afgestapt of 
stil was blijven staan. 
Maar hij was ook wijzer dan ik, hij kan het makkelijker 
loslaten en is er nuchterder in;
"Mamma, zij is niet politie en wij geen boete krijgen.
politie ons vaak genoeg zien op stoep, vandaag ook zien ons"
Ik blijf er nog ff een rot gevoel over houden,
want ze heeft natuurlijk gelijk... we horen niet op de stoep.
In het vervolg hem toch weer laten afstappen.
Zou ze ook al die studenten terecht wijzen die je van je
sokken fietsen op de stoep in de stad?
Of voelde ze aan, dat ik me er meteen schuldig over voel?

We zetten daarna onze fietsen in de schuur en zien onze
buurman op zijn balkon staan.
"Buurman, wij 15 kilometer fietst vandaag" 
Overdrijven is ook een vak hahaha


zondag 14 september 2014

Schilderswijk Den Haag

Herplaatst blog van november 2007

De Schilderswijk van Den Haag heeft sinds december 2005
in 9 straten een bijzonder naambord hangen.
Het zijn reproducties van beroemde schilderijen uit het Mauritshuis,
die in de 17e eeuw zijn geschilderd door Hollandse Meesters
naar wie een straat in de Schilderswijk is vernoemd.
IMG_3198.jpg picture by zakina
Deze wist ik met gemak te vinden,
want hier was ik al wat vaker langs gelopen.
IMG_3199.jpg picture by zakina
Deze kwam ik per toeval langs.
IMG_3256.jpg picture by zakina
En deze zag ik hangen toen ik er met de tram langs reed...
dus uitgestapt en even terug gelopen.
 
 Maar zodoende wist ik er maar 3 te vinden,
door internet wist ik dat er 9 moeten zijn...
kijk en dan is het leuk om op zoek te gaan naar de rest.
 
 
Dit leuke initiatief is naar het idee van dhr Haasnoot.
Die vondt het zonde dat beroemde schilderijen alleen in musea zijn te zien.
Zijn idee was om een soort van 'buitenmuseum' te creeren en dat de
musea die de orignele werken hebben hangen dat idee zouden kunnen sponsoren.
En dat mensen dan misschien juist naar dat museum zouden gaan.  
 
Begin December was ik in Den Haag en ben ik dus op zoek gegaan naar
de rest van de schilderijen in de Schilderswijk.
IMG_3408.jpg picture by zakina
Hier hing een zelfgemaakt kopie van in de gang vroeger bij mijn grootouders,
geschilderd door mijn opa ,
grappig dat ik nu pas weet dat het is geschildert door Fabritius.
IMG_3412.jpg picture by zakina
Hier heb ik echt naar moeten zoeken,
want deze straat werd niet genoemd op internet.
IMG_3417.jpg picture by zakina
Jammer dat mijn foto een beetje bewogen is ,
had er voor de zekerheid nog 1 gemaakt, maar ook die is knudde...
ik moest ook zo nodig naar de wc ,
dat ik begon te trillen.
IMG_3421.jpg picture by zakina
Eindelijk mijn blaas geleegt en weer op pad.
Had ik nu maar even terug gelopen naar de Frans Halstraat 
IMG_3422.jpg picture by zakina
We waren er al langs gelopen, maar hadden hem over het hoofd gezien.
 
Maar nu komen we op 8 en ik had een vermoedde waar nr 9 hing,
maar het was koud en ik was het zat,
dus ben met mijn moeder weer naar hun huis gegaan.
 
Maar mijn moeder is echt een lieverd .
Ze is een keer speciaal op stap gegaan en ja hoor... hij hing waar ik vermoedde,
is ze speciaal helemaal voor omgelopen.
PaulusPotterstraat.jpg picture by de mamma van zakina
Ver uit de buurt van alle andere schilderijen hangt deze dus in de Paulus Potter.
 
En zo komen we op 9 stuks.
Ben benieuwd of ooit andere museums mee gaan doen om de rest van de
straten in de Haagsche Schilderswijk van een schilderij te voorzien 

Spiegel voor houden

Een herplaatst blog van 13-2-2008

Soms heb ik de behoefte over een gevoel te schrijven,
meestal weerhoudt het me omdat internet nogal openbaar is...
maar mijn persoonlijke groei houdt me nogal bezig .
Als je niets vergelijkt,
is alles normaal!!
(geen idee van wie die is).
Ja, wat is normaal? Wat de één normaal vindt, vindt een ander abnormaal.
Enne soms lijkt iets abnormaal, maar is het eigenlijk zo raar nog niet.
Het mooiste wat je kunt worden,
is jezelf!!
(Loesje).
Heb ik niets aan toe te voegen!!
'Le Miroir' van Tineke Bot.
Brons op hardsteen uit 1985
(staat in Assen).
Soms houden mensen je een spiegel voor,
maar gelukkig, wat men ook zegt... ik zie nog steeds hetzelfde als ik in mijn ogen kijk.
(in de spiegel, anders lukt het me niet hahaha).
Wie je bent
is oneindig belangrijker
dan wat je bent!!!
(Phil Bosmans)
Ben ik het mee eens... uiteindelijk gaat het er niet om wat je voor werk doet,
maar wat je betekent hebt voor de mensen om je heen.
Tot slot:
Als iemand je verkeerd beoordeelt heeft dat geen betekenis,
als jij er voor kiest het je niet te herinneren.
(sorry, weet ook niet wie de wijze persoon hierachter is).
Dat laatste, dat moet ik nog ff flink in mijn oren knopen.
Mijn leven zal zoveel makkelijker worden voor mezelf als het me compleet
niet meer zal boeien wat bepaalde mensen van me denken.
Als dat hele beperkte clubje mensen, waar ik ongelofelijk veel van houd,
maar wel goed over me denken en weten hoe ik werkelijk in elkaar zit...
dan kan de rest me gestolen worden.
Ik kreeg vanavond zomaar een mooi compliment over de sms!!
"Ik heb je altijd als dochter willen hebben!!" 
Dan moet ik een traantje weg pinken hoor.
Helemaal als het zomaar opeens uit het niets wordt gesms't.
Al hoewel... uit het niets... het zal wel met morgen te maken hebben.
Maar daar heb ik het morgen wel over!!

Valentijn

Een herplaatst blog ivm opheffen van oud blog

Toen we in Nederland nog niet aan Valentijnsdag deden,
ging ik elk jaar met Valentijnsdag uit eten. 
Ik weet dat ik kind (mogelijk al tiener) was...
 zij was jarig op Valentijnsdag
en elk jaar vertelde ze dat dit een grote feestdag was in Amerika.
En toen waaide het over vanuit Amerika naar Nederland en werd een tafeltje
krijgen op die dag lastiger in een restaurant.
Zij hadden geen kinderen, haar man en zij vonden het heerlijk als ik er was.
Ik nam vaak met gemak hun achternaam aan (heette in het weekend ff anders 
 en zijn vader die beschouwde ik als een eigen opa. 
Maar dan wordt je ouder... je groeit uit elkaar...
je ziet elkaar minder en soms kijk je er met spijt op terug...
had ik maar meer tijd nog met haar doorgebracht.
Op 23 mei 2003 overleed zij...
Ik wist het pas toen mijn moeder met een envellop in haar handen stond,
in mijn huisje... niet willende dat ik het zou openen als ik alleen zou zijn
(ik woonde toen alleen, bij mijn ouders om de hoek).
Nooit meer met Valentijn uiteten... nooit meer kunnen bellen voor een lulpraatje,
nooit meer..... waarom had ik haar zo laten verwateren?
Toch heeft het nog een tijdje geduurd eer ik weer contact kreeg met haar man.
En van haar man kreeg ik zomaar opeens gister dat onwijs lieve smsje.
Het zal vast door 14 februari komen, niet door Valentijn,
maar door de herinnering aan toen!
Sinds 2005 bellen we elkaar geregeld en heeft hij moeten leren sms'en...
sinds hij dat ontdekt heeft... smst hij alleen nog maar. 
Soms weet je pas wat je hebt als je het kwijt bent...
en tegenwoordig is Valentijn  veel meer dan alleen maar haar verjaardag...
Ik ben vorig jaar met Valentijn  naar haar graf geweest en heb
toen iets neer gelegd voor haar verjaardag.
Gelukkig heb ik dat toen gedaan, want haar graf is er niet meer.
En ik ben blij dat die ene persoon er op heeft gestaan,
me naar dat graf te brengen.
Graag had ik haar verteld dat ik zwanger ben,
voor mijn gevoel heb ik dus de kledingkast voor Uk niet alleen van haar
man gekregen, maar ook van haar.
En zo koester ik mijn herinneringen en koester ik het contact wat ik nog heb.
En zal voor mij Valentijn altijd veel meer zijn dan die dag dat je je liefde uit
aan die ene speciale persoon...
Valentijn blijft nl voor mij voornamelijk HAAR dag!!

Aan de kassa

Ivm het opheffen van een blog 
is dit een herplaatst blog van 18-2-2008

Waar ik ook mijn dagelijkse boodschappen doe,
altijd heb ik een voorkeur voor een caissière/cassier.
(bij de Jumbo kom ik maar 1x per week en heb daar geen voorkeur).
Nu kom ik pas sinds kort in een andere supermarkt ivm dat ik verhuisd ben.
En daar moet ik natuurlijk nog wel wennen aan de voor mij nieuwe gezichten.
Toch heb ik er weer 1 waar ik het liefste bij in de rij sta.
Ik houd wel van een beetje humor tijdens de saaie boodschappen
en zij heeft gewoon heerlijke humor.
De leidinggevende komt naar haar toe en vraagt haar of ze iedereen in
haar rij wil afmaken en daarna iemand op een andere afdeling wil overnemen.
"Afmaken doe ik niet aan." zegt ze heel droog.
Hij kijkt haar verdwaasd aan... en ik kijk naar hem, want ik voel dat hij het niet snapt.
De spanning lijkt te stijgen, want je ziet hem denken om mogelijk boos te worden.
Ze begint te lachen en herhaald dat ze de klanten niet afmaakt...
nog snapt hij het niet, maar wij staan inmiddels allemaal al te lachen.
Ook de rijen in de buurt lachen mee en kijken aandachtig mee.
Dan besluit ze het simpeler voor hem te maken...
en legt hem uit dat afmaken vermoorden is...
kwartje lijkt te vallen, maar leuk vinden vond hij het nog steeds niet.
En geïrriteerd zette hij achter mijn boodschappen het
"Deze kassa gaat sluiten bordje" op de band. 
Hebben jullie dat ook dat je graag bij 1 caissière/cassier staat?
Omdat deze sneller is of alleen maar
omdat die persoon het elke dag gezellig maakt bijv.

De eerste week

Een herplaatst blog ivm dat ik die oude ophef.

Mijn eerste week als moeder:

Mocht ik van plan zijn geweest (was ik niet),
om thuis te bevallen, dan had dat niet door gegaan...
Om 2 uur 's nachts (9 maart) begonnen de weeën en net na 5 uur
belde ik de vader van mijn kind en daarna mijn moeder.
Mijn moeder nam de trein van 7:30 naar Groningen en binnen 3 uur was ze hier.
Ik geloof dat het 14 uur was toen we achter de verloskundige aanreden naar het
ziekenhuis en de ambulance ingang inreden...
Om 23:06 werd mijn kleine wondertje geboren. En ik overdrijf niet, maar ik was 
de uitputting nabij... het gekke is dat als je hem eenmaal op je buik hebt, 
je weer barst van de energie .. de adrealine giert door je lijf. 
Tijdens het persen begreep ik nog dat er vrouwen zijn die zeggen
 'Dit noooooooit meer', maar eenmaal dit kereltje op mijn buik (in plaats van erin) 
gevoeld te hebben en naar hem gekeken en hij voelde meteen 
al zo vertrouwd en zo eigen... ja, dit heb je er gewoon voor over .
En iedereen is zo onder de indruk van zijn bos met haar
We hadden tot woensdagochtend 12 maart in het ziekenhuis moeten blijven, 
maar op maandag 10 maart kampte Groningen met water problemen
 (ik heb begrepen een gesprongen leiding), dus moesten er zoveel 
mogelijk patiënten
ontslagen worden. 
Maar mede daarom bleven we wel onder controlle en zou ik 2x terug moeten naar het ziekenhuis.
Om 15 uur op 10 maart mochten we dan naar huis.
Even daarvoor had het ziekenhuis weer water, dus heb ik daar nog even gedoucht.
Voordeel daar is, dat je kan zitten onder de douche en dat het 38 graden is .
Eigenlijk mochten we ook geen bezoek, maar gelukkig had ik die stiekem wel hahaha
Met een geleende jas aan kon ik naar huis.
Eigenlijk verpeste ik daarmee wel een verrassing,
nichtje wilde dinsdag mijn huis versieren met mijn moeder...
dit deed ze als nog  toen ik sliep
En voor mijn raam...

En ik vind het zo'n ongelovelijk lief gebaar dit!!
Dus nogmaals lieve schat  je bent mijn liefste nichtje!!
In de loop van de week heb ik deze drie pakketjes bij 3 buren afgegeven...
heb nl maar met 3 buren contact hier in de straat.
Mijn lieve kleine ventje is veel taaier dan ik ,
De eerste keer in het ziekenhuis gaf die geen kik en de tweede keer
heeft die even gehuild.
(hier wordt bloed afgenomen op de foto).
Gelukkig is alles goed wat ze die dagen nog gecheckt hebben
en tevens kreeg ik twee dagen verlenging van de kraamzorg.
En die kon ik heel goed gebruiken

Kraamzorg

Ivm het opheffen van een oud blog, 
dit blogje herplaatst.
Het blogje is van 25-3-2008

Door de jaren heen, maar vooral tijdens mijn zwangerschap,
vernam ik van menigeen wat een ramp de kraamzorg is.
Zelf had ik er geen voorstelling van, maar had niet het idee dat het een ramp zou zijn.
Hetgroenekruis.jpg
Ik had gekozen voor het groene kruis, mede omdat mijn moeder er vroeger gewerkt heeft
al deed zij ander werk bij die organisatie.
 
Maar wat een fijne meiden zeg!!
Ik heb er 2 gehad in die dagen en de eerste was jong en fris.
Wat een lieverd was dat zeg.
huishouding008.jpg
Buiten dat ze mijn was deed en de rest van het huishouden...
plus dat ze prima kon vinden met mijn moeder.
Doordat mamma mee hielp (afwassen enzo), hield dat meisje nogal tijd over.
Nouja, ze waren gewoon een team samen.
 
En wat een lieverd... "Een opgeruimd huis straalt rust uit" zei ze...
en ze ging aan de slag om de laatste dingen die nog geen plekkie hadden gevonden
een plekkie te geven en spullen zo te zetten dat het beter staat of meer ruimte geeft.
En of dat rust geeft .
 
Tevens ging ze mee naar het ziekenhuis,
zodat ik geen taxi hoefde te betalen en wel handig dat ze mee was,
want zij wist natuurlijk heel wat vragen van de kinderarts meteen te beantwoorden.
 
En omdat mijn huis zo lekker spik en span was,
had ze extra tijd voor mij en die kleine en die konden we goed gebruiken.
 
Vanaf vorige week zaterdag had ik een veel oudere mevrouw en even
was ik bang dat ze net zo streng zou zijn als de oudere zuster in het ziekenhuis.
In het ziekenhuis was een oudere zuster op de dag aanwezig en die was heel
streng... ik schrok er gewoon van hahaha... dat zei ik haar ook.
 
Maar deze vrouw (kraamzorg) was ook een lieverd... beetje rommelig in
haar huishoudwerk, maar een bron aan informatie.
Ze voelde aan als een oma, zo lief en zorgzaam en zo eigen voelde het al snel.
 
Dus uit mijn mond geen kwaad woord over de thuiszorg!!
Ze zijn er voor de kraamvrouw, om haar van haar huishoudtaken te verlichten
tevens leren ze je alles over je baby en borstvoeding
En ze zorgen dat je je rust neemt.
 
Wegens omstandigheden kreeg ik 2 dgn verlenging en daar was ik maar wat blij mee.
Met 2 wkn extra zou ik dat ook zijn geweest als het deze 2 schatten zouden zijn.

Tegenwoordig lees je in de krant, dat ze kraamzorg willen 
weg bezuinigen. Ik was maar wat dankbaar toen en naar
de ervaring die ik met hen heb opgedaan, vind ik dat een slecht plan
van het kabinet.

De eerste keer Den Haag met mijn zoon

Herplaatst blog:
Was geplaatst 25 mei 2008

Vorige week ben ik mijn Groningse kindje gaan showen
aan mijn vader in Den Haag.
Mijn vader kan de reis naar Groningen niet maken,
dus logeerde ik lekker twee nachtjes bij mijn ouders.
Het was heerlijk...
 15 jaar geleden was dit 15 jaar lang mijn slaapkamer...
(voor wie het nog niet wist of ontgaat... ik ben Haagsche)
nooit had ik verwacht dat mijn kindje in dezelfde kamer zal slapen 
Ik vind dat enorm bijzonder!!
Op weg naar mijn grote broer stonden we bij een stoplicht te wachten.
Een moeder-eend was aan het oversteken met haar kleintjes.
De verkoper van de bloemenstal had al gezien, dat ze bij een ander stukje
weg had overgestoken en begeleidde haar naar het water en hij hield het verkeer tegen.
De kleintjes volgende mams braaf in flinke pas.
Daarna hielden toeschouwers hun hart vast of die kleintjes het wel
zouden redden vanaf zo'n hoge kade het water in.
Het liep allemaal goed af en snel zwommen alle kleintjes dicht
tegen mams aan.

Dol op M&M's

Een blog uit juni 2008
Herplaatst:

Al 15 jaar lang, weet mijn bezoek mijn M&M's te vinden.
Ik had altijd een schaaltje op de salontafel staan,
maar nu (alvast) met oog op mijn kind staan ze er niet meer.
Maar wat leuk toen ik vanmiddag in de stad liep.
In eerste instantie zag ik de poster met de uitstekende M&M 
En pas daarna wat er op het dak van de abri was.
Alleen het bushokje voor de Martini-toren heeft dit op het dak,
anderen hebben alleen de poster.
Geel doet push-ups in...
...opdracht van Rood.





Etalage Schlaman

Schlaman had een bonbonzaak in de brugstraat
Toen ik net in Groningen woonde, maakte hij al 
mooie etalages. 
In de herfst van 2008 zag ik deze leuke etalage en heb ik
toen geplaatst in een blog (die ik nu hier plaats)

Bij mijn favoriete bonbonzaak is de etalage in
heerlijke hefstsfeer (ja heerlijk, want het is met chocolade en marsepein).
IMG_5817.jpg picture by zakina
Schlaman heeft er weer een waar kunstwerk van gemaakt
IMG_5814.jpg picture by zakina
De boom, de eekhoorn, de blaadjes en de paddenstoelen alles is eetbaar 
IMG_5810.jpg picture by zakina
Je begrijpt natuurlijk dat ik na het fotograferen trek heb gekregen en wat
bonbons ben gaan kopen

Helaas zit Schlaman niet meer in de Brugstraat en heb ik
nooit meer zulke lekkere bonbons gegeten. 

Lunchtijd

Oud herplaats blogje van een blog dat ik op ga heffen

IMG_5955.jpg picture by zakina
Soms ruimen mensen hun troep wel op, maarja
wat doe je als kouwtje rond lunchtijd?
IMG_5956 Picture by Zakina
De troep uit de prullenbak vissen in de hoop dat er nog wat in die zakjes zit.
IMG_5957.jpg picture by zakina
Zo'n zakje is nog lastig open te krijgen
IMG_5958.jpg picture by zakina
En dan komt de rest van de familie in de hoop dat die wat laat vallen
IMG_5959.jpg picture by zakina
Er zal heus nog wel wat brood in zitten.

Aankomst van Sinterklaas

Ik ben oude blogjes aan het overzetten
Dit was een blog van 15-11-2008

_DSC3746 picture by Fabian
In een winkelstraat in Groningen hing deze lichtversiering al
(ja, gelukkig wordt er niet alleen maar kerstverlichting opgehangen).
 
Jans disigne heeft voor mij een mooie nieuwe banner gemaakt,
die dus t/m 5 december blijft zitten hier.
Dankjewel Jans 
banner gemaakt door: http://janjansendekinderen.web-log.nl
 
Maar vandaag was het dus eindelijk zover...
15november.jpg
November!!!
De aankomst van Sinterklaas.
 
Wij naar de haven toe om de aankomst te kunnen zien.
PICT2352.jpg picture by zakina
Ouders die opletten dat hun kinderen niet in het water vallen
PICT2368.jpg picture by zakina
Uit het raam alles bekijken is natuurlijk ook geweldig
PICT2345 by Zakina
Tijdens het wachten is er tijd voor een lief moment
PICT2371 by Zakina
Pieten durven alles, dus ook in de hoogste mast
PICT2383 by zakina
en ze zijn echte acrobaten
PICT2367 by Zakina
Gelukkig wordt er alleen maar gezwaaid met de roe en niet geslagen.
Nadat de Sint had aangemeerd ging er een stoet door de stad.
IMG_6104.jpg picture by zakina
Daar stond iig een mini sint op de Sint te wachten
IMG_6112.jpg picture by zakina
Ook kinderen kunnen acrobaten-toeren uithalen
 
PICT2413 by zakina
Er werden ook appeltjes uitgedeeld
PICT2418 by Zakina
In de stoet horen ook mooi uitgedorste paarden
PICT2414.jpg picture by zakina
Er liepen zelfs schapen mee (en honden om ze bij elkaar te houden).
PICT2410.jpg picture by zakina
Schattig heh... je zou maar mee mogen rijden in de stoet van Sinterklaas 
PICT2406 by Zakina
Deze agente vindt haar werk op deze dag extra leuk
PICT2428 by Zakina
Sint is nu onderweg naar jullie allemaal....
C heeft iig al iets gekregen en is er héél blij mee
(een heel leuk speelgoedje)
 
Dank u Sinterklaasje!!

Popeye & Frank "Rocky" Fiegel

Popeye, Museum aan de A Wist jij dat 𝗣𝗼𝗽𝗲𝘆𝗲 gebasseerd is op een echt persoon?  Klik op Foto voor Youtube video van 2½ minuut Frank &q...