zondag 24 augustus 2014

Men ervaart wat men is - Goethe

MEN ERVAART WAT MEN IS
Man erlebt was man ist
GOETHE.

Ik heb de leeftijd der bejaarden,
ik haal mijn verleden voor de geest.
Ik hergroepeer de levenswaarden:
Ben ik dom of wijs geweest?

Wat eens een Hillary bezielde,
een Columbus, een Cousteau.
Dat heb ik in mij: Ik móét weten.
Ik neem risico op op risico....

Men kan niet zoveel levens leven,
doorleven wat ik heb doorleefd.
En dan geen tol daarvoor betalen....
Ik hèb betaald, maar ook Geleefd.

Ik heb de aarde rondgezworven
om te zien, te ondergáán,
diep te duiken in de mensheid,
van hun IK iets te verstaan.

Ik heb de hel gezien, o, zeker,
maar ik was ook in het paradijs....
Staat mij nu nog meer te wachten,
of ben ik aan het einde van de reis?

Kàn ik nog voorzichtig leven?
Ach neen, ik ben bang van niet,
want mijn aard komt steeds weer boven,
ook al brengt hij pijn..... verdriet...

Ik zal het immers nóóit leren,
ik kàn niet buigen mijn natuur:
Was man is, muß man erleben,
al betaald men 't nòg zo duur....

Maar ik heb vrede met mijn leven.
Ik voel mij wijd - ik heb geen grens -
want ik ben een stukje Kosmos
En ik ben -gewoon - een mens.....

`````````

Mooi hoe zo'n tekst van Goethe 
na (bijna) 200 jaar nog zo van deze tijd
kan aanvoelen. 


woensdag 20 augustus 2014

Onzekerheid

C is heel erg onzeker en wil graag klein blijven.
Laats hield hij zijn voorhoofd tegen mijn voorhoofd
en vroeg ik hem, wat hij nou eigenlijk aan het doen was.
" Mamma ik jouw hersens download. Ik nu net zo slim als jij." 
Ohhh als dat toch eens kon.

Recent vertelde ik hem of hij nog wist, dat hij met oudjaar
een dagje mee ging naar het werk en hoe ik Duits sprak tegen
de Duitse bezoekers in het museum.
" Jij stotten Duits en zweten mamma"
-"Ja, mamma ging heel erg stotteren en zweten. Omdat ik het
wel versta, maar niet kan spreken. Maar nu kan ik het al veeeeeel
beter. Door te oefenen en te durven. En ik vraag aan
Duitsers of ze me willen helpen het beter te doen.
En dan een paar keer hard op zeggen."

Gister hadden we een gesprekje naar aanleiding van school.
Hij kan het niet en zit dan in de laat-maar-modus.
Dat stukje is voor mij o zo herkenbaar.
Ik had van kleins af aan een kan-ik-niet-laad-maar-houding.
Dat werd bij het groter en ouder worden gelukkig wel minder,
want ik kon me ook wel ergens in vast bijten en tig keer
op mijn bek gaan.
Ik vertelde hem, dat mijn directeur iets gevraagd heeft op het
werk voor mij om te doen, wat ik heeeeeel moeilijk vind.
Ik kan dan wel huilen, want dat kan ik niet en ik heb niet
gestudeerd en ik denk er dan heeeeeeel moeilijk over,
zodat het een groot probleem wordt ipv een uitdaging.
Ik vertel hem dit op zijn niveau en ik krijg een knuffel en een
fijne kus.
"Mamma, ikkuh trots jou op zijn. Jij kan veel mamma.
Jij laatst boort in muur kast vast maakt.
Jij kan kasten uit elkaar in mekaar zetten.
Jij vroeger broer of pappa nodig voor hebben dingen die jij nu kan"
Ik knuffel hem terug en vertel hem, dat ik ook
trots op hem ben. Dat hij steeds beter gaat praten en dat
als zijn hersentjes nog even verder groeien en we veel
samen gaan oefenen, hij straks iedereen een poepie laat
ruiken op school.

Vanmorgen komen we op school, de juf verteld dat hij voor het eerst
eerder klaar was, dan de rest van de klas en hoe trots hij was.
Hij had een prikwerkje gemaakt.
Trots liet hij het me zien en ik maakte een fotootje.
Hij had het deze keer perfect recht uit geprikt.
Mijn zoon glom en zei het te kunnen.

Ik kwam vanmorgen op mijn werk en had eerst een gesprek
met de directeur. We spraken door wat ik allemaal ga doen.
Een uur later hadden we vergadering en zat hij me ff te stangen.
Hij zag me diep ademhalen, maar deze keer was
dat niet van onzekerheid.
Het gaat me lukken, ook ik kan dit.
Al moet ik een paar keer vallen en opstaan.

En zo helpen mijn zoon en ik elkaar met meer
zelfvertrouwen krijgen in de dingen die we doen,
maar zijn we ook een voorbeeld voor elkaar.
Doorzetten, leren er aan werken en het dan kunnen.
Samen staan we sterk.
En mooi: hoe ik hem kan laten zien,
dat we blijven leren in het leven :D.



zondag 17 augustus 2014

De vakantie zit er op en school begint weer

De afgelopen 6 weken zijn omgevlogen.
We hadden een beetje vrij en een beetje ritme. 
Ik werkte een paar dagen per week en dan ging C naar de BSO,
waar hij een hekel aan heeft. Hij is liever thuis.
Groot was zijn vreugde, dat in de laatste week oma kwam
logeren en hij lekker met oma de werkdagen door kon brengen.
De vakantie begon al op donderdag 3 juli. Jammer dat ik niet aanwezig
was op schoolplein toen de kinderen liedjes zongen e.d
maar wat leuk dat sommige ouders voor mij een filmpje hadden gestuurd. 
4 juli vertrokken wij naar Hilversum voor een logeerpartij en een bruiloft. 
De bruid en bruidegom trouwde de 5e in het bos, tot de regen roet in het eten
gooide en we naar binnen verkaste. Maar wat een belevenis.
De dag erna was het kerkelijkhuwelijk en na afloop vertrokken wij naar Apeldoorn.
Voor C was het de eerste keer in een hotelkamer en dat vond hij 
al een belevenis op zich :). 
De 7e zijn we naar Koningin Juliana Toren gegaan en wat genoot
hij van het park en wat hadden we het getroffen die dag met het weer.
De 8e gingen we naar Paleis het Loo, waar de Grace Kelly tentoonstelling was.
We troffen oma, die later met ons mee ging naar Groningen. 
C vond de stukjes film waarin Grace acteerde met Frank Sinatra 
leuk om naar te kijken en haar auto was hij niet bij weg te slaan.
Helaas een regenachtige dag en werden we weg geregend 
in de tuinen van het Loo.
De 10e gingen we naar Zoutkamp, waar we o.a het Visserijmuseum
hebben bezocht en heerlijk aan het water hebben geluncht. 
Helaas werd ik vanaf die dag ziek en heb ik een paar zonnige dagen op
bed doorgebracht. C en oma gingen we de hort op in de buurt.
Wat C heel gek vond, om mij alleen thuis te laten, de lieverd. 
De 14e gingen we weer naar buiten. 
En toen de week om was, ging mijn moeder weer terug naar Den Haag.
De 17e werden C & ik opgehaald door mijn collega en haar vriend,
voor een dagje Roden. We gingen naar het Speelgoedmuseum en het
Scheepstrakabinet. Dit was fun en werkgerelateerd, omdat ons museum
een Cornelis Jetses tentoonstelling heeft vanaf 3 oktober. 
Ik deed in de museumwinkel daar ideeën op wat we in onze winkel kunnen
verkopen en heb de week erna zitten zoeken naar leveranciers.
Tussendoor was ik een aantal dagen aan het werk en maakte ik o.a
deze zomeretalage. Ik maakte op het werk mee hoe we met collega's
en één bezoeker stil waren voor de slachtoffers van MH17 en 

er was een dag, dat de BSO van mijn zoon ons bezocht en er een heel leuke
kinderactiviteit was met Nathalie van Eerden. 
Eind juli logeerde we een paar dagen op de Boerderij van vrienden.
We bezochten met hen het Gevangenis museum in Veenhuizen 
waar de kinderen zich de hele dag hebben vermaakt en C het dagen lang
over heeft gehad. Vooral de boevenbus maakte indruk op hem.
Een dag later gingen we met zijn allen naar het bos en werd ik lek 
gestoken door dazen. 
De 27e maakte we mee hoe de brug vast kwam te zitten met een bootje ertussen
en zijn we naar het Stripmuseum gegaan, waar later in C's vakantie,
toen ik aan het werk was hij ook met oma erheen ging.
Hij vindt het zo leuk daar :). 
Op 8 aug zijn we naar Amsterdam gegaan naar vrienden en werd
ik mee genomen naar de Hortus en een rondje door de Plantage buurt.
Op 9 aug werden we mee genomen naar Alkmaar waar we een fantastische
kinderboerderij bezochten en genoten van een ijsje in het oude centrum. 
Gister op de laatste vakantiedag bezochten we Verhildersum in Leens
waar we mooie dingen zagen in zowel de borg als de tuin. 
Maar helaas weer met regen.
Verder zijn er genoeg mooie zonnige dagen geweest en hebben we veel lol
gehad in eigen stad in winkels, het centrum of in diverse speeltuinen.
De vakantie is omgevlogen. 
Ik wens mijn zoon een fijne eerste schooldag, maar bovenal
 wens ik veel succes in het nieuwe schooljaar.

Popeye & Frank "Rocky" Fiegel

Popeye, Museum aan de A Wist jij dat 𝗣𝗼𝗽𝗲𝘆𝗲 gebasseerd is op een echt persoon?  Klik op Foto voor Youtube video van 2½ minuut Frank &q...