De tekst zoals dat op onze museumwebsite stond
Ik had in maart een weekje vakantie, aan het einde van die week (vrijdag 13 maart) kreeg ik een telefoontje, dat ons museum dicht zou gaan. Alle musea in Nederland gingen dicht ivm corona. Wat wij toen nog niet wisten, was dat ze per 1 juni 2020 pas weer open mochten gaan. Datzelfde weekend zou de regering beslissen of de scholen dicht zouden moeten gaan. Ik weet nog hoe ik mij voelde om niet te kunnen werken (niet leuk is zacht uitgedrukt).
Met de info die we toen hadden over COVID19 leek het mijn zoon met mij als risicogroep-persoon, een quarantaine een goed idee. Maar heeft dit nut, als je kind naar school gaat? Nee, dus toen de scholen dicht zouden blijven die maandag, besloot mijn zoon het te willen proberen. Die zondag deden we nog wat boodschappen bij de AH met het idee dat wij 2 max 3 wkn thuis zouden blijven. De afspraak was, zolang hij het vol kon houden, zijn welzijn was het aller aller belangrijkste en tot de plicht weer zou roepen. Je kan niet verstoppertje blijven spelen voor een virus.
Een periode van homeschool brak aan. Met online opdrachten van school. Juf die op de fiets de schoolboeken kwam brengen tot online les. Juf Zakina (ik dus) was geen leuk mens volgens mijn zoon. Ik vond mijn leerling ook niet altijd even leuk. Wat kan hij af en toe klieren π. Toch stak hij iets van mij op en soms hadden we lol, dat ik iets nog niet wist en raakten we afgeleid door het op te zoeken.
In de week voor de quarantaine, was ik met mijn moeder aan het slepen geweest met meubels en uit elkaar halen van wat oude meubels. Ik besloot dat eerste weekend bij IKEA het één en ander te bestellen, want ja als je dan toch niet naar het werk kan, kan je net zo goed nuttig bezig zijn. Met mijn moeder had ik twee smalle kasten van boven gehaald en in de keuken gezet. Wat ben ik mega blij met mijn voorraadkasten, wat ze nu zijn. Heerlijk alles makkelijk kunnen pakken en overzichtelijk. Eindelijk voorraadkasten.
IKEA werd in die eerste week geleverd en tegen de regels in brachten de mannen het op de eerste verdieping en zette alles in de keuken. Dat was meteen de laatste keer, dat er iemand in ons huis is geweest. Later bleek een paneel in één van de dozen kapot te zijn. Zes weken later kon ik eindelijk mijn kledingkast in elkaar zetten. Ikea was namelijk die periode moeilijk bereikbaar, maar wat een top service. Ik had een grote poef besteld, waar we enorm blij mee zijn en twee kasten voor op mijn slaapkamer. Alles is nu op te bergen en mijn slaapkamer is super netjes nu. Begin mei hebben we ook nog 2 stoelen voor in de huiskamer besteld bij Ikea. De huiskamer is sowieso af nu π
Op dag 8 ging ik alle Jumbo- en AH spaarzegels plakken, maar de volle boekjes kunnen voorlopig niet ingeleverd worden ivm Corona. Maar wat in het vat zit, verzuurd niet ;). Met één boekje heb ik in ieder geval mijn boodschappen aan iemand kunnen betalen. De periode bleek langer te worden, dan onze geplande 3 weken. Ik overlegde met mijn zoon wat hij wilde. Hij wilde binnen blijven, hij had mij al eens op sterven zien liggen op IC en of ik nog een keer IC zou overleven? Nouja, dan spelen we verstoppertje voor Corona tot het normale leven zich weer aandienen zal. En voor wie nu meteen denkt, dat wij in angst zaten, nee daar waren we niet mee bezig. Hadden we het veel te druk voor. Ik moet wel eerlijk bekennen, dat ik het een paar keer heeeeeeeel moeilijk heb gehad. Denk in totaal 4 dagen, dat ik het helemaal zat was. Maar hij, hij had er ook wel 99 of 100 thuis willen zijn merkte hij op π. Ik denk dat het grote geheim van het volhouden zit in routine hebben. Je moet wel bezig blijven. En of we nu wel of geen schoolwerk hadden, routine hebben wij sowieso.
Mijn enige uitje was het balkon en mijn loopje 1x per week naar de vuilcontainer. En mijn sociale contacten waren al mijn stoepbezoek en natuurlijk de velen telefoontjes die ik kreeg. En app'jes en andere berichtjes. Soms was het te veel en zette ik internet uit en dook in een boek.
Ik ben mega dankbaar met het netwerk wat ik heb. Wat een lieverds heb ik om mij heen. Mensen die boodschapjes kwamen brengen als AH geen lever momentje voor mij had. Een vriendin die bijna elke week de Belg Waterloo patat van de Grote Markt kwam brengen, zodat C zijn favoriete patat niet hoefde te missen. Af en toe bestelde ik iets via thuisbezorgd en bloemen bij mijn favoriete bloemenzaak, maar ook bij bekenden van mij die een restaurant of iets anders met eten hebben bestelde ik rechtstreeks. En soms kwam de eigenaar zelf het brengen. Ook heel bijzonder, een jonge meid die ik maar 1x ontmoet heb, maar mee in een app-groep zit bood aan om voor mij naar de toko te gaan. Ik zag mijn voorraad sambal al angstvallig slinken en zij heeft het allemaal gehaald.
Natuurlijk zijn er ook minder leuke mensen om ons heen. Er werd zelfs iemand boos, dat ik geen bezoek wil en ging tegen mij te keer, dat ik bang ben. Iedereen moet zelf weten hoe hij/zij met deze situatie om gaat. Men hoeft geen begrip voor ons te hebben, maar het mag wel. Bij een enkeling bleek een nare reactie met de angst van die persoon te maken te hebben. Of mensen die begonnen over C zijn welzijn. Natuurlijk zou hij het mij niet vertellen, als hij het zat is. ZUCHT!! Dat jouw kinderen anders zijn, dat jij dit niet kan zegt niets over een kind die dit wel kan en andere mensen. Het is niet altijd, dat je elkaar moet kunnen begrijpen, maar heb dan minimaal respect voor elkaar. De gemeenste opmerking was "Nouja, dan ga je dood, nou en!" Tja, aan zo'n persoon uitleggen, dat mijn kind nog geen 18+ is en niet alleen zijn moeder, maar ook zijn manier van leven kwijt raakt tot zijn huis aan toe.... het heeft geen zin. Ik besloot te denken, die persoon is zelf heel bang, anders doe je niet zo naar. Dag hoor en door π
Op dag 16 hadden we van het werk een online vergadering en daarna elke week. De eerste keer vond ik dat behoorlijk emotioneel en mijn handen verveelden zich. Normaal notuleer ik. De weken erna had ik er niet meer zo'n moeite mee. Al blijft het raar.
Op dag 18 begon het ijsseizoen en kwam de ijscoman weer voor het eerst door de straat. Elke week een ijsje geeft ook kleur aan de quarantaine toch? π
Op dag 35 maakte ik eindelijk mijn keukengordijn, die al een jaar ofzo lag te wachten om onder de naaimachine te gaan. De kleur van mijn balkondeur zou eigenlijk anders moeten, maar dat komt tzt wel. Sowieso komt er tzt een schilder, want deze periode heb ik ook bijna de hele kamer van mijn zoon leeg gehaald. We gaan er een tienerkamer van maken.
Berenjacht:
Wij zette een beer voor het raam, die 31 mei het raam heeft verlaten en wij zorgden dat er een beer op het werk kwam te zitten. Thuis hoorden we af en toe kinderen roepen dat ze een beer gevonden hadden.foto: Roel Castelijns
Af en toe maakte ik quarantaine leuk met filmavondjes en mochten we van iemand de code van Disney Chanel gebruiken om wat films te kunnen kijken. Super attent. Ik bakte popcorn als we samen naar films keken en soms keek ik een film op mijn telefoon (meisjesfilm volgens mijn zoon) en keek hij dingen die hij alleen wilde kijken op de tv. En op Netflix keken we een heel seizoen Lock & Key. Kom maar op met seizoen 2 π
Ik las het eerste boek van Harry Potter voor en we keken daarna samen de film. En soms dacht ik dat hij met het voorlezen niet echt had opgelet, maar gelukkig had hij dat wel gedaan, want tijdens de film hoorde ik af en toe "Dat klopt niet!" of "Ze slaan een stuk over!"
één van de keren dat ik wat lekkers kreeg
en deze twee waren heeeeel lekker.
Een lieve nicht maakte mondkapjes voor ons, dus als C met de bus moet kan hij die op doen en mocht het nodig zijn kan ik de mijne dragen.
Omdat ik buiten mijn eigen museum voorlopig geen musea bezoek, heb ik de mooie tentoonstelling "En toch staat de Martini - 75 jaar bevrijding in Groningen" online bekeken op de website van het Groninger Museum. Het is een andere beleving zo, maar ach het is ff niet anders. Het is super mooi gedaan online *klik*
Van het vakantiegeld nam ik o.a een AH bezorgabonnement, zodat ik nu elke week een bezorgmoment heb. Ik ga sowieso geen winkels in voorlopig. Voorheen liet ik AH weleens de zware en of maandelijkse boodschappen bezorgen, maar ik moet zeggen dat het best handig is elke week je boodschappen te ontvangen.
Deze tijd is een rare tijd in ons aller leven momenteel, hopelijk wordt het voor iedereen weer zo normaal mogelijk. Voorlopig roeien we met de riemen (en de kennis) die we hebben.
Voor Iedereen die dit leest: Stay safe en gezond π
De nieuwe boeken.
