Men ervaart wat men is - Goethe

MEN ERVAART WAT MEN IS

Man erlebt was man ist

GOETHE.

Ik heb de leeftijd der bejaarden,

ik haal mijn verleden voor de geest.

Ik hergroepeer de levenswaarden:

Ben ik dom of wijs geweest?

Wat eens een Hillary bezielde,

een Columbus, een Cousteau.

Dat heb ik in mij: Ik móét weten.

Ik neem risico op op risico....

Men kan niet zoveel levens leven,

doorleven wat ik heb doorleefd.

En dan geen tol daarvoor betalen....

Ik hèb betaald, maar ook Geleefd.

Ik heb de aarde rondgezworven

om te zien, te ondergáán,

diep te duiken in de mensheid,

van hun IK iets te verstaan.

Ik heb de hel gezien, o, zeker,

maar ik was ook in het paradijs....

Staat mij nu nog meer te wachten,

of ben ik aan het einde van de reis?

Kàn ik nog voorzichtig leven?

Ach neen, ik ben bang van niet,

want mijn aard komt steeds weer boven,

ook al brengt hij pijn..... verdriet...

Ik zal het immers nóóit leren,

ik kàn niet buigen mijn natuur:

Was man is, muß man erleben,

al betaald men 't nòg zo duur....

Maar ik heb vrede met mijn leven.

Ik voel mij wijd - ik heb geen grens -

want ik ben een stukje Kosmos

En ik ben -gewoon - een mens.....

`````````

Mooi hoe zo'n tekst van Goethe 

na (bijna) 200 jaar nog zo van deze tijd

kan aanvoelen.