Tandarts en Harry Potter

Vanmorgen bijna een uur lang met mijn bek open gelegen bij de tandarts. In december was mijn spalkje weer eens los gelaten en om niet op kosten gejaagd te worden, heb ik hem er uit getrokken. Tevens was het kerst en dan is het lastig naar de tandarts gaan. Het spalkje had al 2x eerder los gezeten. En dit jaar heb ik een uitgebreidere tandartsverzekering, dus leek me beter om het in januari te doen.

Terwijl ik daar lag te liggen, werd er het één en ander geconstateerd in die mond van mij. En waarom gaan tandartsen altijd zoveel aan je vragen als je met zo'n ding (om je mond open te houden) in je mond ligt te liggen? 😄

Ik weet het is raar, dat ik (op volwassen leeftijd) alleen boven een beugel heb gehad. In mijn pubertijd was ik ook al eens een beugelbekkie en ergens na mijn dertigste ging dat gebit aan de wandel. Ik heb tijdens mijn zwangerschap met een buitenboordding gelopen (iets er voor al). En toen C 1 jaar moest worden, heb ik besloten alleen een vaste beugel voor mijn boventanden te doen. Ik leefde onder het bestaansniveau, dus op zich al knap dat ik dat heb weten te bolwerken. Toen ging de beugelboer met pensioen en heeft mijn tandarts het traliewerk eruit gehaald en een spalkje erachter geplaatst.

Nu werd er mij voor het eerst in mijn leven verteld, dat ik tanden knars in mijn slaap. Nog nooit heeft iemand mij dat verteld. Ja, ooit vertelde een liefde, dat ik snurk, maar heb nog nooit iemand over knarsen gehoord. Afijn, dan weet ik nu van wie mijn zoon het heeft. Ik vond het al zo raar dat C af en toe knarst. Leek me genetisch onmogelijk, aangezien ik het de andere partij nooit heb horen doen, maar nu ik het blijk te doen, begrijp ik waarom hij dat doet.

Het spalkje zit stukken beter, dan ooit te voren, dus ben blij met de dame die hier nogal lang mee bezig is geweest. Ze heeft het keurig gedaan. Ik vermoed, dat die deze keer langer blijft zitten.

Ter ontspanning ben ik na afloop door de boekwinkel gaan struinen. Boeken snuiven geeft rust. Ik liep te dralen bij de boeken top 10. Zal ik het wel.... zal ik het niet? Maarja, dat denk ik al vanaf dat het boek uit is. Ach, gewoon doen, je wilt toch de serie compleet hebben toch? Liep ik tegen mezelf deze uitgaven goed te praten. (in mijn hoofd hoor, want anders denken ze, wat een gek is dat wijf, maar misschien denken ze dat sowieso hahahaha).

Eenmaal thuis, lekker een kop thee erbij.

Nog even boodschappen gedaan. Mijn zoon gedag gaan zeggen, die aan het spelen was op het schoolplein en wat lekkers aangeboden, maar dat wil hij thuis pas. Deed mijn moeder vroeger ook altijd, als ze langs school kwam, dan kreeg ik wat lekkers 💕.

Eenmaal thuis de boodschappen opgeruimd, kop thee gezet en nu maar eens beginnen in het boek... terwijl er boeken terug moeten naar de bieb, die ik eerst moet uitlezen. Ach... een stukkie... een paar bladzijdes.... 🕮