Gister zijn we naar het nieuwe huis gaan kijken,
van bekenden van ons die verhuisd zijn.
Ik was nog nooit in de wijk Reitdiep geweest
(nouja, ooit met de auto door heen gereden),
dus moest even uitvogelen hoe we er heen moesten.
Ik wilde per se met de fiets, dus mijn oude kapotte
smartphone in het fietskratje gedaan en die als Tomtom gebruikt.
We reden via Zernike en dat ding zei 'Ga naar rechts'
daarna ging het mis.... toch maar terug gereden en verderop
rechts gegaan. En bij plaats van bestemming, zei die dat
we er waren, terwijl het 1 straat verder was.
Ach, we hadden er beide lol om. En volgens C, waren we nu
wel de grens over en hadden we zo langzamerhand Nederland
verlaten, zolang hadden we er over gedaan hahaha.
Buiten werden we begroet door een kat, die minder wit had, dan
de kat in onze herinnering.
Wij waren beiden in de war en dachten dat het Lola was.
Tot we Lola voor het juiste raam zagen zitten.
De begroetende buurtkat, wilde ook heel brutaal mee naar
binnen en ook toen we weg gingen deed die of hij ons kende.
Wij hebben weleens op Lola gepast en weten nu pas,
dat Lola een mannetje is. De naam had die gekregen, toen men
dacht dat hij een zij was :D.
Na lekkers en thee en uren lang bijkletsen,
zijn we lekker naar buiten gegaan en kreeg C toch nog
een beetje gelijk, we gingen vandaag een grens over....
....we verlieten tijdelijk Groningen om een klein dorpje te bezoeken.
Dorkwerd
Het bestaat al sinds circa 1215 en was ooit onderdeel
van het klooster Selwerd.
Het dorpje ligt ingeklemd tussen het Van Starkenborghkanaal,
Het Reitdiep en het naar het diep genoemde woonwijk Reitdiep in Groningen.
De kerk ligt op een wierde en dateert van 1648.
De toren is uit de 19e eeuw.
Dorkwerd viel vroeger onder de gemeente Hoogkerk, die in 1969
bij Groningen werd gevoegd. Dorkwerd is het
kleinste dorp van de gemeente.
Het kerkhof (aan beide zijden van de kerk) is ook klein,
maar heeft meer 'inwoners' dan het dorp ;).
De bomenpartij achterin vond ik zo machtig mooi...
Hoe de boom grond bij zich probeert te houden met
die enorme wortels die haast dikke takken lijken.
Daarna begonnen we aan de fietstocht terug naar huis.
Deze keer reden we langs het Reitdiep en dat was een
veel mooiere route en heel makkelijk, want het staat
aangegeven hoe je naar het centrum moet fietsen :D.
Het was niet heel mooi weer, maar het was droog en de wind
maakte de fietstocht behoorlijk pittig.
Met mooi weer, gaan we zeker nog eens terug om een kijkje te nemen
in Reitdiephaven. Al die gekleurde geveltjes heeft wel wat
vakantie-achtigs.
We reden langs de wijk Paddepoel, waar sinds kort
(dacht ik gelezen te hebben in de Gezinsbode),
deze trainingstoestellen staan. De volwassenen, hadden
nogal wat lol. Het was leuk om even naar hen te kijken,
hoe ze alles aan het uit proberen waren.
Hierna heb ik geen foto's meer gemaakt, maar
alleen nog maar door gefietst richting huis.
Wat waren we blij, dat we terug waren.
Wat vond ik het een flinke afstand fietsen en de
trap oplopen was een pijnlijke aangelegenheid.
Ik had heel brutaal aangeboden, dat wij wel een keertje op hun huis
willen passen, maar dit moet niet op een werk-/schooldag zijn.
Al zou ik misschien flink afvallen als ik deze route elke dag
zou moeten fietsen hahaha.
Maar ook nu, de volgende dag, zijn we nog steeds
onder de indruk van hun fijne huis.
2 opmerkingen:
Ik ben diep onder de indruk van de afstand die je hebt gefietst. En dat voor iemand die een tijdje terug niet eens kon fietsen. Er gaat op deze manier een wereld voor je open
Er gaat idd een wereld voor me open, maar deze afstand is me eigenlijk nog te ver. Maar wel gaaf om gedaan te hebben :). dankje voor je mooie compliment.
Een reactie posten