De steen op de foto is een Pounama en ligt in het Abel Tasmanmuseum. De steen is Ruim 9kg zwaar. Het is een verzoenings cadeau van de Maori aan Lutjegast, geschonken in 2018.
Pounama is een benaming voor verschillende soorten harde en duurzame steen die op het Zuidereiland van nieuw-Zeeland voorkomt. De steen speelt een belangrijke rol in de Maori-cultuur-en is een taonga (een Schat).
De pounama taonga neemt toe in mana (spirituele kracht) naarmate ze van de ene generatie op de andere overgaan. De steen wordt vaak vernoemd naar een voormalige eigenaar ter nagedachtenis aan hen. Deze steen heet 'Ruamski' naar de grootvader van de grootvader van Doug Huria en Doug is de stamoudste van de Maori-stam die Abel Tasman in 1642 'ontmoette', de Ngāti Tumatakōkiri.
Toen Tasman in 1642 aan Land wilde gaan kwamen er 4 van zijn bemanningsleden om. Dit verhaal vertel ik in een andere post.
Met het schenken van een pounama wordt een vredesverdrag gesloten, dat nooit mag worden verbroken. Officieel mag een pounama Nieuw Zeeland niet verlaten. Er zijn heel wat diplomatieke inspanningen voor nodig geweest.
Het houtsnijwerk is gemaakt door drie Maori-gemeenschappen uit het Golden Bay gebied. Het symboliseert de Kracht van de hamerhaai, de 4 windstreken en de peddel waarmee de Maori hun kano's voortbewegen. De rietentas waar de steen op ligt is in 1979 gemaakt door Alva Belsham, een goede vriendin van Doug Huria.
Normaal als je in een museum bent, mag je de collectie niet aanraken, maar bij dit topstuk mag je je hand erop leggen. Als je de steen aanraakt, dan ben je overal ter wereld met elkaar verbonden, volgens de Maori. Sommige mensen zeggen iets te voelen als ze de steen aanraken.
Ook ik heb de steen aangeraakt en het voelt lekker glad en koel, maar voor mij geen spirituele ervaring ofzo. Er gebeurde niets. Neemt niet weg, dat ik het een bijzondere steen vind en het een hele ervaring vond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten