Sibyllen zijn figuren uit de Romeinse en Griekse mythologie. Zieneressen. Onvoorstelbare, soms zelfs waanzinnige vrouwen, die op heilige plekken woonden en visioenen hadden. Zie ook Wikipedia. De Engelse Wiki heeft meer info. De Libische Sibylle, genaamd Phemonoe, was de profetische priesteres van de Zeus Ammon Oracle in de Siwa Oase in de Libische woestijn.
Het woord Sibille komt (via het Latijn) uit het oude Griekse woord Sibylla, wat betekent profetes. Er waren veel Sibillen in de oude wereld, maar de Libische Sibille, in de klassieke mythologie voorspelde de "Komst van de dag waarom dat die verborgen is geopenbaard zal worden."
Volgens de Grieken was ze de dochter van Zeus en Lamia (een dochter van Poseidon). En volgens de Grieken was zij de eerste vrouw die orakels zong. Ze woonde het grootste deel van haar leven op Samos. De Libiërs gaven haar de naam Sibylle.
Volgens Serapion, die de Libische Sibylle in zijn epische verzen benoemde, dacht dat het gezicht in de maan haar ziel is.
In het boek van Karin Braamhorst wordt verteld over de 5 Sibylen die Michelangelo op het plafond van de Sixtijnse kapel heeft geschilderd. Couperus zegt hier ooit over: Ofschoon Michelangelo de Libische sibille een wel erg blanke huidskleur heeft gegeven, waardoor het aangrijpende effect van een donkere tint (veroorzaakt door de moordende Afrikaanse zon) achterwege blijft, heeft deze vrouwelijke figuur met mannelijke spieren een schoonheid die Couperus bevalt.
De Libische Sibille van Michelangelo
Best bizar, dat deze vrouwelijke heidense zieneressen een belangrijke plek kregen in de belangrijkste christelijke kapel. Ze zijn indrukwekkend in hun kracht. Ze lijken geheimen verborgen te houden, merkt Karin Braamhorst op. Toch is het niet zo uitzonderlijk als vaak gesuggereerd wordt. Sibyllen worden gezien als de heidense variant op de profeten. Ze hadden allerlei gebeurtenissen voorspeld en ook de komst van Christus op aarde aan de heidenen. Er waren uiteindelijk 12 Sibyllen, al schilderde Michelangelo er 5: De Sibylle van Delphi, van Cumea, Eritrea, Perzië en Libië.
Mijn interesse gaat vooral uit naar de Libische Sibylle. Zij schijnt één van de bekendste figuren van het plafond in de Sixtijnse kapel te zijn. Vanwege haar uitzondelijke gedraaide houding als in een moeilijke gymnastische oefening. Het is niet duidelijk of ze haar boek dicht doet of opent. Toch vind ik het jammer, dat Karin Braamhorst verder niets schrijft over deze Sibylle.
 |
| De Libische Sibylle in het Noordelijk Scheepvaartmuseum |
En dan nu de reden dat ik interesse in de Sibylle heb. De Libische Sibylle hangt op een schouw in zaal 2 van het Noordelijk Scheepvaartmuseum. Ik vind haar onze Mona Lisa of ons Meisje met de parel. Vanaf de eerste keer, dat ik het museum bezocht vond ik haar mooi. Later ontdekte ik, dat ze waar je ook staat, je aan blijft kijken. En als je dat verteld bij het rondleiden, doet dat het altijd goed. Ik vind haar mooi en ik vind de schouw mooi. Sibylle heeft in Groningen haar boek dicht.
Ik zou meer willen weten, maar heb verder nog niets kunnen vinden, dus dit blog wordt vast in de toekomst nog eens bijgewerkt.
