Januari
Op één foto na, zijn het eigen foto's
Na een jaar lang (2015) lid te zijn geweest van een sportschool, heb ik toch maar opgezegd. Als je nog amper gaat, heeft een lidmaatschap geen nut.
Net na de vakantie, ging C 1 dag naar school. De volgende 3 dagen had hij ijsvrij. De sneeuw bracht gelukkig niet alleen maar ellende. Het was ook gewoon mooi om te zien en we zagen op Kardinge een schattige mini sneeuwpop.
Op 10 januari gaf ik een rondleiding (museum & stad) aan een groep leerkrachten uit Groningen en Suriname. Één leerkracht kwam me bekend voor, zou ik haar kennen uit Den Haag misschien? Aan wie deed ze me toch denken???😌. Pas toen een bekende van me, op haar facebook op de foto stond met Noraly Beyer van het NOS-Journaal. Begreep ik waarom ik aan Den Haag had gedacht, toen keek ik nog naar het nieuws hahaha blunder 😄
Ik heb geen idee of ik wat beleefd heb in februari 😄
Ik heb geen idee of ik wat beleefd heb in februari 😄
Maart
Mijn uitzicht vanuit het ziekenhuis, toen ik eenmaal
van IC af was en op zaal lag.
April
In mijn hele leven heb ik niet zoveel visite gehad, als in het ziekenhuis en wat een bloemen kreeg ik. Dat raakte enorm en was ook enorm fijn. Zoveel lieve mensen om ons heen.
Vijf april mocht ik naar huis en kwam de vriendin die ik het langste ken (vanaf mijn vierde) naar Groningen om de eerste nachten bij me te slapen en een beetje voor me te zorgen. Ik moest durven weer thuis te zijn. Hier had ik geen controle in de nacht en moest ik het zelf doen. Twee nachten lang, bood zij mij de veiligheid die ik nodig had om weer moeder te kunnen zijn. Daarna was ik één nacht helemaal alleen thuis. Voor het eerst sinds mijn kind geboren was, was ik alleen thuis. En wat was het fijn om hem weer in mijn armen te kunnen sluiten al had hij ook zijn emoties. Het fijne was, dat we de eerste nacht ook niet alleen waren, dat er nog een volwassene aanwezig was. En daarna moest ik het zelf weer doen.
Met de hulp van lieve buren. De één bracht mijn kind naar school, de ander haalde hem. Ik melde me 's avonds af en 's ochtends aan op de whatsapp, zodat men zeker wist dat ik leefde. Dit ook om mijn zoon die veiligheid en vertrouwen terug te geven. Zowel buren, vrienden als collega's kookten, hielpen in mijn huishouden en deden mijn boodschappen. 💗
Vijf april mocht ik naar huis en kwam de vriendin die ik het langste ken (vanaf mijn vierde) naar Groningen om de eerste nachten bij me te slapen en een beetje voor me te zorgen. Ik moest durven weer thuis te zijn. Hier had ik geen controle in de nacht en moest ik het zelf doen. Twee nachten lang, bood zij mij de veiligheid die ik nodig had om weer moeder te kunnen zijn. Daarna was ik één nacht helemaal alleen thuis. Voor het eerst sinds mijn kind geboren was, was ik alleen thuis. En wat was het fijn om hem weer in mijn armen te kunnen sluiten al had hij ook zijn emoties. Het fijne was, dat we de eerste nacht ook niet alleen waren, dat er nog een volwassene aanwezig was. En daarna moest ik het zelf weer doen.
Met de hulp van lieve buren. De één bracht mijn kind naar school, de ander haalde hem. Ik melde me 's avonds af en 's ochtends aan op de whatsapp, zodat men zeker wist dat ik leefde. Dit ook om mijn zoon die veiligheid en vertrouwen terug te geven. Zowel buren, vrienden als collega's kookten, hielpen in mijn huishouden en deden mijn boodschappen. 💗
Ik kon nog niet werken, maar op 28 april liep ik voor het eerst (vanaf de bushalte) naar mijn werk. Ik wilde gewoon even op bezoek en praten met een paar collega's. Ik was ongeduldig met mijn genezingsproces, terwijl het in de ogen van de artsen juist heel snel ging.
Mei
Omdat mijn conditie nog 0,0 was en ik zeer slecht tegen prikkels kon, ging een collega van mij met mijn zoon naar de kermis. Ik was er wel bij, hield de spullen vast, maar dat vrat al energie genoeg. Zo fijn, dat hij toch naar de kermis kon en hij in de leuke dingen kon (dat zij dat met hem deed).
Begin mei kregen we een rondleiding op de gewelven van de A-kerk n.a.v een vraag van C (8) of de vleermuizen die in de A-kerk wonen geen last hebben van de kerkklokken, als deze luiden. Nu was het antwoord, dat ze hun oren dicht kunnen doen, zoals wij onze ogen dicht kunnen doen. We hebben alleen vleermuizenpoep gezien en geen vleermuizen, maar dat kon de pret niet drukken. Heel leuk!!
Verder kreeg ik van de specialist super goed nieuws. Wat was ik blij.
Eind mei ging ik voor het eerst weer naar het zwembad en ook zelf zwemmen en dat vond ik even heel spannend als diabeet en testte mijn bloed elk uur. En ik begon weer dagelijks naar mijn werk te gaan en dat eerst 2u per dag (langzaam opbouwend).
Eind mei ging ik voor het eerst weer naar het zwembad en ook zelf zwemmen en dat vond ik even heel spannend als diabeet en testte mijn bloed elk uur. En ik begon weer dagelijks naar mijn werk te gaan en dat eerst 2u per dag (langzaam opbouwend).
Juni
Vanaf deze maand weer eens dagjes er op uit. Weer meer energie hebben en 17 kg lichter, dan ik het jaar in ging. Door het ziek zijn was ik zo afgevallen. Maar ja in het begin durfde ik veel dingen nog niet te eten, maar een paar maanden later ging ik af en toe dingen proberen en kijken hoe mijn lijf daar op reageerde. Tevens kwam ik aan, als ik een hypo had of te lage bloedwaardes om te kunnen gaan slapen 's nachts, dus uit angst voor hypo's at ik voor het naar bed gaan nog wat. En toen kwam ik t/m begin december weer 12kg aan.
Juli
In juli was de opening van de tentoonstelling De Pelgrim & de Dame in het Noordelijk Scheepvaartmuseum, die een jaar zal lopen. Delfsail was er weer eens en wat hadden we redelijke mazzel met het weer. Die ene regenbui konden we schuilen aan boord van één van de schepen. Ik ging naar de mooie tentoonstelling van de Maya's in het Drentsmuseum. En in de vakantie hadden we een leuke dag in Dinoland Zwolle.
Augustus
We pasten op de 3 katten van de buren, die druk waren met hun verhuizing naar Duitsland. We gingen naar Naturalis, naar het Groningermuseum (tentoonstelling De Wilden en De Borgenkaart van Beckering), Het Ellert en Brammert openluchtmuseum, Madurodam, 2x naar het Spoorwegmuseum in Utrecht en naar het LegioMuseum. En op de binnenplaats van het Noordelijk Scheepvaartmuseum werd druk geoefend voor een toneelvoorstelling van Bommen Berend.
September
De tentoonstelling Made in Stad openende. We hebben weer leuke gebouwen van binnen gezien met Open Monumentendag, de diepen (grachten) van Groningen waren groen. We deden veel proefjes uit het proefjesboek. En we waren onder de indruk van de Slag om Zoutkamp. Samen met mijn zoon en mijn beste vriendin vierde ik met sushi het leven!!! Dat het een half jaar geleden is, dat ik in een coma belandde. Dat ik dankbaar ben, dat er insuline en testapparaten bestaan.
Oktober
De Waddendag, Dag van de Groninger Geschiedenis en vooral genieten van de herfst en foto's maken 😌
November
De Sinterklaas-intocht was weer super gezellig in Groningen. Mijn ogen waren van goed naar + 2 gegaan na de coma en deze maand vernam ik dat mijn ogen weer helemaal goed waren. Mijn linker oog net iets beter dan de rechter. Ik ben er zo mega blij mee. Ik had natuurlijk al verbetering gemerkt, maar ik had geen idee, dat het zich geheel kon herstellen.
December
December begon koud en wat was de natuur mooi. Genoten van de Peredvizhniki in het Drentsmuseum. Op 16 december was de opening van 'Land van Belofte' en 'Winterwelvaart'
Het jaar sluit ik sowieso lichter af, dan ik het begon 😄... ik ben 8kg lichter. Ik heb bizar veel boeken gelezen afgelopen jaar. En in mijn beleving heb ik het diabetes type 1 gebeuren aardig onder de knie en ben er aardig aan gewend, dat ik rekening er mee moet houden. Ik hoop dat ik het met op een dag kan veroorloven om bijv. free style libre te kopen en ik constant kan zien wat mijn bloedwaardes zijn. Ach, dromen mag 😉
Het was een heel bijzonder jaar. Ik ben mega trots op mijn zoon, die ook nogal wat heeft meegemaakt dit jaar. En wat is hij gegroeid in zijn karakter, zijn taal, nouja zijn alles 💗. En ik ben dankbaar, dat ik nog veel mooie dingen met hem beleven kan.
Het was een heel bijzonder jaar. Ik ben mega trots op mijn zoon, die ook nogal wat heeft meegemaakt dit jaar. En wat is hij gegroeid in zijn karakter, zijn taal, nouja zijn alles 💗. En ik ben dankbaar, dat ik nog veel mooie dingen met hem beleven kan.
Het jaar afgesloten, door naar de prachtige tentoonstelling van Rodin te gaan met een goede vriend.
En de dagen daarna heerlijk genieten van de foto's die ik daar gemaakt heb. Zo fijn, als je op tentoonstellingen gewoon foto's mag nemen.
